ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ ΜΕ ΟΝΟΜΑ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ
«Όταν πίνω, σκέπτομαι..., κι όταν σκέπτομαι, πίνω... ». Η κουβέντα βγήκε από το στόμα ενός Γάλλου δραματουργού, που με τον επίσης Γάλλο Μολιέρο, αποτελούν τους κορυφαίους Ευρωπαίους τραγωδούς του 17ου αιώνα. Το όνομα του Ζαν Ρασίν, γνωστός στην Ελλάδα ως Ρακίνας.
Ξεχνάμε τη... φιλοαλκοολική ατάκα του Ρακίνα, ο οποίος ήταν ένας θεοσεβούμενος άνθρωπος, μάλιστα κάποια στιγμή της ζωής του άρχισε να λειτουργεί ως μοναχός, ξεκομμένος από τα εγκόσμια. Κι αυτό συνέβη μετά το γάμο του.
Όποιος απροσανατολισμός! Να επηρεαζόμαστε από την προσωπική ζωή των ξεχωριστών ανθρώπων και να μην περιοριζόμαστε αυστηρά στη σπουδαιότητα ή όχι των έργων τους.
Ο Ρακίνας γεννήθηκε Δεκέμβριο του 1639 και πέθανε το 1699, σα σήμερα 21 Απριλίου, στα χρόνια όπου το θέατρο θεωρούνταν κάτι φτηνό, δεύτερο πράμα, οπωσδήποτε αναξιοπρεπές. Έγραψε τραγωδίες εμπνευσμένες από τα έργα των κλασικών, των αρχαίων Ελλήνων και Ρωμαίων. Μπήκε στην Αυλή του Λουδοβίκου του 14ου, τότε βοήθεια στην τέχνη και στην επιστήμη παρείχε ή ο βασιλιάς ή το ιερατείο της Εκκλησίας.
Ο Ρακίνας έγραψε τις τραγωδίες, όλες με γυναικεία ονόματα στον τίτλο, Ανδρομάχη, Φαίδρα, Εσθήρ, Θηβαίς, Βερενίκη. Η Φαίδρα, το απόλυτο αριστούργημα του, βασίζεται στον «Ιππόλυτο» του Ευριπίδη (φώτο, σε παράσταση η Έλεν Μίρεν). Ο Ρακίνας ερμήνευσε τη μοίρα της ηρωίδας του, με την διδασκαλία του άγιου Αυγουστίνου.
Διαβαστε ακομα: