Η ΣΙΩΠΗ ΤΟΥ ΧΟΛΥΓΟΥΝΤΙΑΝΟΥ ΑΜΝΟΥ
Με το θάνατο του Τζόναθαν Ντέμυ μας τελείωσε ένας σκηνοθέτης του σινεμά. Απώλεια για τους φίλους του κινηματογράφου. Συχαίνομαι την ανοησία ''Ουδείς αναντικατάστατος'', που κάτι ψώνια τη σερβίρουν σα... φιλοσοφική τοποθέτηση. Ασφαλώς δεν είναι μοναδικός μάστορας στο σινεμά ο μακαρίτης, υπάρχουν κι άλλοι, και καλύτεροι του. Απώλεια, όμως, διότι δεν πρόκειται να παρακολουθήσω μια άλλη ταινία δικιά του.
Εργάτης της βιομηχανίας του θεάματος ο Robert Jonathan Demme, όμως στη δουλειά του, στις ταινίες έβγαζε τον καλλιτέχνη. Σύμφωνοι, η ταινία, η κάθε ταινία είναι μία εμπορική παραγωγή, ένα προϊόν και απευθύνεται στους ωκεανούς της πελατείας. Ο σκηνοθέτης, ο καλλιτέχνης σκηνοθέτης δεν υπηρετεί μονάχα το γκισέ του ταμείου. Το σήμερα της εισπρακτικής επιτυχίας. Ο καλλιτέχνης σκηνοθέτης φτιάχνει την ταινία με την αγωνία να μείνει αυτή στην αιωνιότητα. Γι’ αυτό κάποιες σκηνές του φιλμ, κάποια πλάνα, με ποίηση και βάθος νοήματος, είτε εκτιμώνται είτε όχι από τον πολύ κόσμο, λειτουργούν διαχρονικά και έχουν τη θέση τους στις ταινιοθήκες.
Δεν ήταν απλά αξιόλογη ταινία Η Σιωπή των Αμνών που υπέγραψε ο Τζόναθαν Ντεμύ, το 1991, βραβευμένη με αρκετά Όσκαρ. Είχε προηγηθεί Η Γυναίκα του Γκάγκστερ με την Μισέλ Φαίφερ, το 1988 και μετά, το 1993, το Φιλαδέλφεια με τον Τομ Χάνκς, επίσης οσκαρική. Συνολικά γύρισε 15 ταινίες. Η τελευταία του, του 2015, ήταν ψιλομάπα, με την Μέρυλ Στρήπτ να κάνει μια γριά ροκατζού.
Με κοκκάλωσε σα θεατή η ‘’Σιωπή των Αμνών’’. Ήταν μία ακόμα υπενθύμιση για την κτηνωδία και τη δύναμη του ανθρώπου. Πάντα αναγνωρίζω την κλάση του σκηνοθέτη, εννοώ τη συμβολή του στην υπέροχη ερμηνεία του ηθοποιού. Ο Άντονυ Χόπκινς πήρε το Όσκαρ το 1992, αλλά στην επιτυχία του Ουαλλού έχει μερίδιο και ο σκηνοθέτης. Με την ευκαιρία, να σημειωθεί, ότι ο ‘’καλός’’ του έργου είναι ο Χάνιμπαλ Λέκτερ, ο κανίβαλος και ο κακός ο συνάδελφος του δόκτωρ που τον παρακολουθούσε. Στη φώτο, ο Ιονάθαν Ντέμυ με τον εκπληκτικό Άντονυ Χόπκινς, σε διάλειμμα όταν γυρίζανε την Σιωπή των Αμνών.
Φεβρουάριο του 1944 τη Νέα Υόρκη γεννήθηκε ο Ντέμυ, ορφανός από πατέρα και μητέρα μπεκρού, ξεκίνησε στα 27 του ως σεναριογράφος. Πέθανε στα 73 του κτυπημένος στο στομάχι από τον πούστη τον καρκίνο. Το 2017, σα σήμερα 26 Απριλίου.
Διαβαστε ακομα: