ΘΕΙΑ ΤΙΜΩΡΙΑ Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ BRUCE LEE

Αν δεχόσουν κτύπημα από τον Μπρους Λη έπαιζε με πολλές πιθανότητες να πας για κώμα. Θα επανερχόσουν, όμως άγνωστο μετά από πόσο χρόνο. Το λένε «τσι», είναι το άγγιγμα του θανάτου. Άλλο το «τσι» και άλλο το «τσιν», που στα κινέζικα έτσι αποκαλείται ο χρυσός.

Αυτός που έγινε γνωστός ως Μπρους Λη γεννήθηκε στο Σαν Φραντσίσκο της Καλιφόρνια στις 27 Νοεμβρίου, το 1940. Όπως ο Χριστός κάποια στιγμή εξαφανίστηκε από τη γενέτειρά του, χάθηκε στην έρημο, και επέστρεψε θαυματοποιός. Το ίδιο και ο Μπρους Λη, φεύγει πιτσιρικάς από την Αμερική και γίνεται το παιδί θαύμα του ασιατικού σινεμά. Παίζει σε ταινίες από 12 χρονών, όμως δεν μένει εκεί.

Ο Μπρους Λη, ανήλικος ακόμα, βρίσκει μια δική του πατέντα, το περίφημο Τζιτ Κουν Ντο, κι αυτό είναι η πρώτη πολεμική τέχνη που στηρίζεται στην απόλυτη ελευθερία του ασκούμενου. Ο μεγάλος έγινε συγγραφέας, φιλόσοφος και ευλαβικά ασπάσθηκε τη θεωρία του γιν-γιανκ. Όταν επέστρεψε στην Αμερική σπούδασε φιλοσοφία ο θρύλος του Κουνγκ-Φου.

Είπανε ότι ήταν καταραμένος. Κάποιοι φοβούνται να πλησιάσουν τη λίμνη του Σηάτλ, εκεί όπου είναι θαμμένος. Έχουν ειπωθεί φοβερά πράγματα για τις αιτίες του θανάτου του, σα σήμερα στις 20 Ιουλίου, το 1973. Ότι κουβαλούσε δαίμονες, ότι τον καθοδηγούσαν σατανικά πνεύματα.

Υπάρχει μια θεωρία, ότι τον καθαρίσανε γιατί αποκάλυψε πανάρχαια μυστικά των πολεμικών τεχνών. Αν συνέβη αυτό, τότε καλώς τον τελειώσανε. Η γνώση είναι μονάκριβη και είναι βέβηλο, είναι βλάσφημο να φθάνει στον αμύητο. Σα να δίνεις στα χέρια ενός παιδιού δύο χρονών πιστόλι γεμάτο με σφαίρες. Το άγιον πνεύμα των ασιατικών πολεμικών τεχνών.

Από το 1977 που πέθανε ο τάφος του βασιλιά Έλβις δεν έχει ποτέ, ούτε μία ημέρα, ορφανέψει από λουλούδια. Όλο κάποιοι επισκέπτονται την τελευταία κατοικία του, που δεν είναι τίποτα λιγώτερο από τον αιώνιο θρόνο του. Γι’ αυτούς ο Έλβις Πρίσλεϋ δεν πέθανε. Είναι πάντα ο βασιλιάς. Ο πρώτος και τελευταίος της ροκ. Θεός και ο Μπρους Λη. Παραμύθι ότι πέθανε στα 33 του. Ζει. Κανονικά. Το μυστήριο γύρω από τον θάνατο του Μπρους Λη, απλά επιδοτεί περισσότερο τη θεοποίηση του θρύλου του.

Όπως ζει ο Χριστός για τους πιστούς του. Αυτός πέθανε, και αναστήθηκε. Ο Μπρους για τους προσκυνητές του δεν πέθανε ποτέ, στα 33 του, στην ηλικία του Ιησού. Όπως δεν έχει πεθάνει ο Έλβις για τους θαυμαστές του, άσε τους γραφικούς, εκείνους που, για να βγάλουν μεροκάματο ίσως, ντύνονται και σενιάρονται από το ποστίς στο κεφάλι μέχρι τις μπότες στα πόδια ως άλλοι Έλβις, κι έτσι κυκλοφορούν σ’ όλη την Αμερική.

Για τον αποδυτηριάκια οι Μπήτλς δεν χώρισαν ποτέ. Τι είναι αυτά που μου λέτε. Ούτε πέθαναν ο αρχηγός Ιωάννης Λένον, και ο αρχιερέας Γεώργιος Χάρισον. Όσο κυκλοφορεί ο μουσικός ήχος των Beatles μέσα στο αίμα μου, η μπάντα των ουρανών είναι αθάνατη.

Ο Κινέζος Μπρους Λη είναι το Άγιον Πνεύμα των πολεμικών τεχνών. Ο μέγιστος στο είδος του. Όλοι οι άλλοι, επώνυμοι κι όχι, εμπνεύστηκαν απ’ αυτόν, γεννήθηκαν απ’ αυτόν. Κι έγιναν μόδα στη Δύση.

Διαβαστε ακομα:

ΒΙΑ ΚΑΙ ΣΕΞ, ΚΑΙ ΑΝΑΡΧΙΑ ΣΤΗΝ ΤΡΙΠΛΕΤΑ!