ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ ΓΙΑ ΤΑ... ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ

 

Είσαι σε διακοπές, όλο και κάποιο πανηγύρι εκεί γύρω όπου βρεθείς θα σου κάνει ένα κλικ. Θα την κάνεις; Προσωπικά εννιά στις δέκα αγόρασα φάσκελο. Απίθανο να πέσεις στην περίπτωση, σε πανηγύρι γραφικό και παραδοσιακό, να κουβαλάει τα πατροπαράδοτα έθιμα των ημών προγόνων.

Της Παναγίας σήμερα, και όπως κάθε χρόνο η Ελλάδα βρίσκεται στους ρυθμούς των πανηγυριών. Σε αμέτρητες εκκλησίες και μοναστήρια, με την παρουσία χωριανών που λόγω των ημερών επανέρχονται στα πάτρια εδάφη. Με χρώμα θρησκευτικό, τουτέστιν χριστιανικό τα πανηγύρια του δεκαπενταύγουστου, όμως αν την ψάξεις, και χωρίς να είσαι λαογράφος, εύκολα παίρνεις πρέφα ότι η δουλειά είναι σκέτη μαϊμού συνέχεια δρώμενων ειδωλολατρικών προηγούμενων.

Αυτό δεν στη ψιλοσπάει . Ακόμα και στα ξακουστά πανηγύρια θαρρείς πως ο κόσμος δεν ξέρει τι γιορτάζει. Και γιατί διασκεδάζει, αφού δεν συμβαίνει κάτι το ξεχωριστό. Κάτι πηγαίο να σε κερδίζει. να προκαλεί την ευθυμία, να σε στέλνει στο χορό. Είναι ένα προκάτ γλέντι, μια μάζωξη, ένα νταβαντούρι στον καιρό μας με χαμένη τη δήθεν αναγκαιότητα του.

Κάποτε, σε χρόνους περασμένους, στο πανηγύρι του χωριού λειτουργούσε το νυφοπάζαρο. Η ευκαιρία να κουσουμάρει η νια τον νιο, κι ο νιος την νια. Είπε όσα είπε η προξενήτρα, αλλά να κόψει φάτσα και το ένα πρόσωπο στο άλλο.

Διαβαστε ακομα:

Ο ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ