Θάνατος Ηλία Μπαζίνα. Πριν δέκα χρόνια, το 2013, στις 22 Αυγούστου.
Απλά είναι αξέχαστος ο Μπαζίνας. Και πως να μην είναι όταν έχεις ανάγκη την παρέα του. Να τον ξανακούσεις να μιλάει, να απλώνει τις σκέψεις του. Πέθανε το 2013, σα σήμερα 22 Αυγούστου, και οι εικόνες μαζί του όποτε ξανάρχονται στη θύμηση είναι πιο έντονες. Λες και ο χρόνος είναι απαραίτητος για να μεστώσει τις αλήθειες, κι αυτές χρειάζονται την ωρίμανση τους.
Ένας φιλόσοφος αναγνωρισμένος και αξιοσέβαστος θα καθόταν για ώρες συντροφιά με τον Ηλία. Και η κουβέντα θα ήταν ιεροτελεστική. Καλλιτέχνης ο Μανιάτης, λάτρης αληθινός της τέχνης του διαλόγου. Τον αναθυμάμαι πότε σε ταβέρνα, πότε στο σαλόνι της οικίας του, στο αυτοκίνητο όσο οδηγούσε, στην εφημερίδα, βέβαια. Πάντα με μολύβι στο χέρι, να σημειώνει ακόμα και σε χαρτοπετσέτα κάτι που άκουσε, κάτι που σκέφθηκε.
Ο πολυβραβευμένος φιλόσοφος θα ένοιωθε προνομιούχος στην κουβέντα με τον Μπαζίνα. Το ίδιο και ένας κορυφαίος ιατρός, κι ένας εκπαιδευτής σκύλων, κι ένας μουσουργός, κι ένας οπλουργός.
Τα όπλα. Μία από τις αδυναμίες του Ηλία. Και τα σκυλιά. Και η μαγειρική. Και η Ιστορία. Και ο σινεμάς. Και…, και…, και…, και…, σ’ όλα είχε αντάξια, για το επίπεδο ενός διαπρεπούς ειδικού και επιστήμονα, γνώση και πληροφόρηση. Κατοχή γνώσης ανεξήγητη, επειδή δεν προερχόταν από εμπειρίες ή ακαδημαϊκή γνώση. Το αφήνουμε αυτό, είναι κεφάλαιο ξεχωριστό.
Κάτι άλλο. Ο Ηλίας Μπαζίνας δεν έγραφε στον «ΦΙΛΑΘΛΟ» για να γράψει. Όχι. Έγραφε για να μη γράψει. Ήταν φανερό ότι απέφευγε να πλησιάσει κάποια πραγματάκια, όλα όσα γνώριζε, όλα όσα του χάριζαν η έμπνευσή και η φαντασία. Θαρρώ πως δεν υπάρχει άλλος να έχει καταδυθεί στα γραφτά και τη σκέψη του Ηλία όσο εγώ, γι' αυτό με την ευκαιρία προσθέτω και τούτο:
Συνήθως στο κείμενό του γλυστρούσε ένα διαμάντι, σίγουρα όχι εκ προθέσεως. του έβγαινε στη ροή του γραπτού. Ποτέ στο ξεκίνημα του κειμένου! Και τι συνέβαινε; Δεν απέσυρε τις λέξεις που ξετρύπωσαν στο χαρτί και, για να μη χάσει τον ειρμό του, επιτόπου τις ''έκρυβε''. Μ' άλλες αράδες κουκούλωνε την ''άστοχη'' πρόταση στο γραπτό του χωρίς δική του και συνειδητή πρόθεση.
Διαβαστε ακομα:
ΚΑΙ 700 ΤΟΥ ΔΗΜΟΦΙΛΟΥ, ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ 300 ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΑ
