ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΜΑΓΚΑΣ ΕΙΣΑΙ, ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΖΗΤΑΕΙ Η ΨΥΧΗ ΣΟΥ

Μια κουβέντα, ούτε μισή παραπάνω για τον Αντώνη Βαρδή. Βρε, μια λέξη τα λέει όλα γι’ αυτόν τον άνθρωπο. Ήταν καρδιά. Λεβεντοκαρδιά. Μια φορά ένας συνάδελφος του, συνθέτης και τραγουδιστής όπως ο μακαρίτης, τον επισκέφθηκε στο σπίτι.

- Αντώνη, απόψε παίζω σ' ένα μαγαζί και ήθελα να μου δανείσεις μια από τις κιθάρες σου.

Διάλεξε ο άλλος μια κιθάρα. Αυτή λέω να πάρω, Αντώνη. «Όχι αυτή, την άλλη θα πάρεις…» του προτείνει. Και του δίνει την καλύτερη κιθάρα, την αγαπημένη του. «Πάρε την κιθάρα αυτή, να κάνεις τη δουλειά σου, και ξέχνα να μου την επιστρέψεις... ».

Την ημέρα του θανάτου του Αντώνη Βαρδή έγραψα ότι πέθανε ένας Άνδρας με άλφα κεφαλαίο. Ένας γνήσιος μάγκας. Ένας δώστης. Έδινε, βοηθούσε τον άλλον. Ε, αυτός ο με άλφα κεφαλαίο Άνθρωπος, γεμάτος αλήθεια και ανθρωπιά, έφυγε πικραμένος. Πικραμένος όχι γενικά και θεωρητικά από τους ανθρώπους, αλλά ειδικά και συγκεκριμένα απ' εκείνους τους οποίους είχε βοηθήσει.

Έτσι είναι η ζωή, θα πεις. Ναι, έτσι είναι. Το ότι έτσι είναι, δεν σημαίνει ότι θα αποδεχθούμε την πραγματικότητα. Ότι δεν θα την καταδικάσουμε.

Μία εποχή, λοιπόν, ο Αντώνης Βαρδής έχει στριμωχθεί. Έμπλεξε στα δικαστήρια, είχε τραβήγματα με την εφορία, κινδύνευε το σπίτι του για λόγους οικονομικούς. Πέρασε μαρτύρια ο άνθρωπος. Κι όμως! Κανένας από τους φιρμάτους τραγουδιστές, που είχαν ωφεληθεί τα μέγιστα από τον συνθέτη Αντώνη Βαρδή, δεν προσφέρθηκε να βάλει ένα χέρι. ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ! Μάλιστα, κύριε. Ούτε ένας. Μ' αυτό το παράπονο έφυγε το παλληκάρι.

Σου έδωσε, ρε, τραγούδι έτοιμο για σουξέ. Τραγουδάρα. Τι είναι τα ποσοστά του συνθέτη μπροστά στην κονόμα του τραγουδιστή; Τίποτα, σχεδόν. Θέλω να πω ότι στο νταραβέρι τους περισσότερο ωφελείται ο τραγουδιστής από τον συνθέτη, όχι το αντίθετο. Πεθαίνει, ξεχνιέται ο τραγουδιστής χωρίς σουξέ.

Έφτιαχνε ένα τραγούδι ο Αντώνης Βαρδής και ο ίδιος το ''έλεγε'', δηλαδή το τραγουδούσε στο καμαρίνι του άλφα τραγουδιστή, που είχε επιλέξει. Τα θρυλικά Τζαβαράκια, οι δίδυμοι Γιώργος και Νίκος, ακούγανε τον Βαρδή να ''λέει'' τα δικά του κομμάτια και παθαίνανε την πλάκα τους, με τον τρόπο που ερμήνευε μία δική του σύνθεση το φιλαράκι τους, ο Αντώνης, το παιδί μάλαμα.

“Εγώ, ρε;...”.

-Ναι, ρε, εσύ!... Κανένας άλλος από το σινάφι δεν θα στο πει. Επειδή θέλουν τις τραγουδάρες σου να τις λένε εκείνοι... Μην είσαι κορόιδο, αδικείς τον εαυτό σου αν δεν τα ''λες'' ο ίδιος όσα γράφεις.

Με την ευκαιρία. Αυτός στον οποίον ο Αντώνης Βαρδής χάρισε την μονάκριβη κιθάρα του, αξίας ενός εκ. δραχμών είναι ο Νίκος Τζαβάρας. Και μια λεπτομέρεια. Δίνει την κιθάρα ο Βαρδής στον ρέστο κάποια φάση Νίκο Τζαβάρα και του λέει: “Ρε, να σου δώσω και τίποτα χορδές, θα σου χρειαστούν στο μαγαζί που θα πας να παίξεις...”. Επιστρέφει σπίτι του ο Τζαβάρας κι αντί για χορδές βρίσκει 500.000 δραχμές, που στη ζούλα είχε χώσει στην κιθάρα ο Βαρδής.

Τα Τζαβαράκια μου έλεγαν για τον ομότεχνό τους Βαρδή: ''Ο Αντώνης δεν ήταν απλά μάγκας, δικαιούται τον τίτλο του μοσχόμαγκα. Γνήσιος, αληθινός μάγκας δεν γίνεσαι, παρά μόνο γιατί αυτό στο ζητάει η ψυχούλα σου”.

Διαβαστε ακομα:

ΚΑΝΕΝΑΣ ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΕΒΑΛΕ ΧΕΡΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ