ΤΟ ΠΙΟ ΔΙΑΣΗΜΟ ΓΥΜΝΟ ΜΕ ΜΙΚΡΟ ΠΕΟΣ

Ο μικρός βοσκός στο όνομα Δαυίδ για πάρτη των Εβραίων με μια σφεντόνα στο χέρι στάθηκε απέναντι στον γίγαντα Γολιάθ των Φιλισταίων. Νίκησε ο αδύνατος τον δυνατό και έκανε την έκπληξη της αιωνιότητας. Με συνέπεια, όπως έλεγε ο αείμνηστος Γιώργος Παρασκευάς, να χοντροκονομήσουν οι...μπουκ της εποχής διότι όλοι οι τζογαδόροι είχαν ποντάρει στάνταρ μπετόν στον Γολιάθ.

Παρένθεση απαραίτητη. Μπαίνω στο γραφείο του Κύπριου γκουρού και πάνω από το κεφάλι του δεσπόζει μια εικονογραφία, μια σκιτσογραφία της άνισης μάχης του κοντορεβυθούλη Εβραίου και του δίμετρου θηρίου, του Φιλισταίου. Μια άλλη φορά το τι έλεγε ο Παρασκευάς για το “ντέρμπυ” Δαυίδ και Γολιάθ. Στο θέμα μας.

Σα σήμερα 13 Σεπτεμβρίου, το 1503, ο 20χρονος(!!!!!) τότε Μιχαήλ Άγγελος άρχισε να δημιουργεί ένα από τα κορυφαία αριστουργήματα της τέχνης, το οποίο ολοκληρώθηκε μετά από ένα χρόνο, πάνω σ' ένα κομμάτι μάρμαρο, που το είχαν απορρίψει άλλοι γλύπτες. Ένα γλυπτό περισσότερο από 4 μ. ύψος, τον “Δαυίδ”, το πιο διάσημο γυμνό, μάλιστα θεωρείται το τελειότερο αρσενικό πλάσμα. Με αθλητικούς μυς και ιδανικές για άνδρα αναλογίες.

Κι όμως! Έχει πέσει βαθειά μελέτη και έρευνα από κάποιους καραγκιόζηδες, δήθεν φιλότεχνους και ειδικούς, στην προσπάθεια τους να δώσουν μια ερμηνεία γιατί ο “Δαυίδ” του Μικελάντζελο με τη μυθική σωματική ομορφιά έχει συρρικνωμένο το πέος του. ''Είναι μαλάκες!'' βροντοφωνάζει ο μέγας αποδυτηριάκιας.

Τελικά, οι ειδήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το εβραιόπουλο όταν αντίκρυσε τον κυκλώπειο Γολιάθ φοβήθηκε και γι' αυτό το μόριό του μίκρυνε κι έτσι παρουσιάζει μια δυσαρμονία με το περικαλλές κορμί του.

Μιλάει ο αποδυτηριάκιας, και δίνει την απάντηση στο όνομα του δημιουργού του Αδάμ. Αν ο θεϊκός γλύπτης Μικελάντζελο ντι Μπουαναρότι έφτιαχνε πουτσαρά τον Δαυίδ, τότε, κύριοι μαλάκες, το άγαλμα σύμβολο της Φλωρεντίας και Νο 4 σε επισκεψιμότητα μνημείο, τότε, λέω, “ο Αιώνιος Έφηβος”, ο Μεγάλος Νικητής της Βαρβαρότητας (που εκπροσωπούσε ο Γολιάθ), θα λειτουργούσε αντιαισθητικά.

Να το πω αλλοιώς. Το πέος στο ιδεώδες μέγεθός του, όταν δεν βρίσκεται σε στύση, είναι “μικρό”, όσο του “Δαυίδ”. Μήπως οι ειδικοί της πλάκας προτείνουν να γίνει επιμήκυνση του πέους στον Δαυίδ;

Περισσότερο από 5.000 τουρίστες την ημέρα επισκέπτονται το μουσείο Accademia της Φλωρεντίας, όπου εκτίθεται το ασύλληπτης καλλιτεχνικής αξίας γλυπτό “Δαυίδ” του Φλωρεντίνου και αποκαλούμενου ''θεϊκού'' Μιχαήλ Άγγελου. Μέχρι το 1873 το αριστούργημα των αριστουργημάτων βρισκόταν στο ύπαιθρο, στο κέντρο της πόλεως. Το πρόβλημα με τους ρύπους που εισέπρατε το μαρμάρινο άγαλμα άρχισε με τους επισκέπτες του στον... κλειστό χώρο του μουσείου! Το 2007 τοποθετήθηκε ένα “κλουβί ανοιχτού αέρος”, μία ηλεκτρονική συσκευή εξαερισμού για να φιλτράρει, να προστατεύει τον “Δαυίδ” από τη σκόνη που επιφέρουν οι χιλιάδες τουρίστες.

''Γιατί να κονομάει μόνο ο Δήμος της Φλωρεντίας από το γλυπτό με τη βιβλική μορφή του Δαυίδ, του εβραιόπουλου που με σφεντόνα ξάπλωσε τον θηριώδη Γολιάθ;'' Αυτό σκέφθηκε ο Σύλβιο Μπερλουσκόνι, όταν ήταν πρωθυπουργός της Ιταλίας. ''Το έργο ανήκει στον λαό, σ' όλη τη χώρα, στο ιταλικό έθνος, άρα τα έσοδα από την υψηλή επισκεψιμότητα πρέπει να καταλήγουν στο δημόσιο ταμείο, όχι όλα στη Φλωρεντία''.

Θεωρείται “η Ντισνεϋλάντ της Αναγέννησης” η Φλωρεντία και ο Δήμος της ξεκίνησε δικαστικό αγώνα για να καρπούται εξ ολοκλήρου τα εκατομμύρια ευρώ που αποφέρει το μουσείο Ακαντέμια. Υπάρχει στην Φλωρεντία, στο μουσείο Bargello κι άλλος “Δαυίδ”, το καλύτερο γλυπτό του Ντονατέλο, άγαλμα μπρούτζινο, που φτιάχτηκε το 1440.

Κάτι τελευταίο. Ένας δυστυχής το 1991 δεν άντεξε την τελειότητα του “Δαυίδ” και παραφρόνησε. Μ' ένα σφυρί άρχισε να τον κτυπάει, πρόλαβε να καταστρέψει μόνον ένα δάκτυλο από το πόδι του αγάλματος. Ποιος ήταν ο βάνδαλος; Γλύπτης ήταν.

Διαβαστε ακομα:

ΞΑΝΑ, ΞΑΝΑ ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΣΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ