ΝΟΜΙΜΗ ΑΔΕΙΑ ΖΗΤΙΑΝΙΑΣ ΣΤΟΝ ΗΡΩΑ...

 

Τουρκοφάγος με τ’ όνομα. Όχι απλά Νικήτας, αλλά Νικηταράς, παικταράς όπως θα λέγαμε σήμερα. Αξίζει σήμερα να θυμηθούμε αυτόν τον παλλήκαρο…, ίσως δώσουμε έτσι κάποιες εξηγησούλες για όσα συμβαίνουν στις μέρες μας…

Σα σήμερα 25 Σεπτεμβρίου, το 1849, πέθανε στον Πειραιά πάμφτωχος. Τυφλός. Ζουρλός. Με μυαλό σαλεμένο, επειδή δεν χώνεψε το πόσο υπέφερε από την επίσημη Ελλάδα. Τον φυλάκισαν και τον βασάνισαν κι αυτόν, ως ρωσόφιλο. Κι όταν ο βασιλεύς του έδωσε… χάρη, για τις υπηρεσίες στην πατρίδα, του χορήγησαν τιμητικά ''άδεια επαιτείας''. Να ζητιανεύει νόμιμα.

Πουτάνα Ελλάδα.

Σε ιστορικές μάχες με το γιαταγάνι στο χέρι έστειλε στον Αλλάχ αμέτρητους Τούρκους. Και μ' αυτό το ίδιο χέρι, απλωμένο, ζητιάνευε έξω από το ναό της Ευαγγελίστριας. Πριν πεθάνει του απένειμαν το βαθμό του στρατηγού και του χορήγησαν συμβολική σύνταξη. Να τη χαρεί εκεί που βρισκόταν,,,

Γεννήθηκε σε χωριό κάτω από τον Ταύγετο. Στα καλά του τον Νικήτα Σταματελόπουλο δεν τον πλησίαζες στα διόμισυ μέτρα, αν ήσουν σκάρτος. Την είχες βαμμένη. Με τη σπάθα επιτόπου σε χώριζε στα δύο. Πέθανε στα 62 του. Η τελευταία του επιθυμία ήταν να τον θάψουν δίπλα στον τάφο του Κολοκοτρώνη.
Διαβαστε ακομα:

Η ΟΠΕΡΑ, Η FERRARI ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ...