ΕΤΣΙ ΕΓΙΝΑΝ ΕΥΓΕΝΕΙΣ ΟΙ ΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΕΣ
Τους πολέμους, βέβαια, δεν τους κάνουν οι απλοί άνθρωποι, τα πρόβατα της οικουμένης και της αιωνιότητας. Το κακό το προκαλούν κάποιοι χαρισματικοί πατριώτες και αθεράπευτοι ιδεολόγοι. Αυτοί δεν συμβιβάζονται με το δεδικασμένο.
Σα σήμερα 14 Οκτωβρίου, το 1066, έγινε η Μάχη στο Χέιστινγκς, ένα χωριό, εκεί όπου συγκρούστηκαν οι Σάξωνες της Αγγλίας και οι Νορμανδοί από Γαλλία μεριά. Κέρδισαν οι εισβολείς, εγκαταστάθηκαν στη νέα τους πατρίδα και στη συνέχεια μπέρδεψαν τα αίματά τους οι ευγενείς κατσαπλιάδες πρώην Βίκιγκς της Αγγλίας, οι Σάξωνες, με τους ευγενείς κατσαπλιάδες των κατακτητών, τους Νορμανδούς επίσης Βίκιγκς. Έτσι γεννήθηκε η σημερινή Αγγλία πριν χίλια χρόνια περίπου και ο αγγλικός πολιτισμός, δηλαδή η αγγλική αποικιοκρατία.
Πεθαίνει ο Άγγλος βασιλιάς Έντουαρντ ο Εξομολογητής και το στέμμα διεκδικούν τρεις μάγκες. Ο Χάραλντ Γκόντουην, ο μπατζανάκης του μακαρίτη Εδουάρδου. Ο δούκας της Νορμανδίας Ουίλιαμ, μακρινός συγγενής του βασιλιά Εδουάρδου. Και ο Χάραλντ Χάντραντα, βασιλιάς της Νορμανδίας, αδελφός του Ουίλιαμ.
Στις 20 Σεπτεμβρίου 1066 ο Βίκιγκ (αν ψάξεις, όλοι είχαν αίμα Βίκιγκ) Χάντραντα στο Γυόρκ κερδίζει τον Γκόντγουην, κι αυτός την κάνει προς βορρά, να προλάβει να πιάσει τις καλύτερες αμυντικές θέσεις στο Στάμφορντ Μπριτζ, κι έτσι αιφνιδιάζει τους αντίπαλους, και τους νικάει.
Στη συνέχεια του έργου οι Νορμανδοί αποβιβάζονται στο Σάσεξ και εισχωρούν στο εσωτερικό της χώρας. Ο Γκόντγουην επιστρέφει στο νότο, στρατολογεί κι άλλους και την πρώτη Οκτωβρίου καταφθάνει στο Λονδίνο. Στις 13 του μήνα οργανώνεται όσο πιο γρήγορα στο Χέιστιγκς, επειδή πλησιάζει ο Ουίλιαμ και την επομένη είναι έτοιμος για επίθεση.
Κανονικοί πολεμιστές στον 7.000 στρατό του Γκόντγουην είναι μόνο 2.000. Οι επαγγελματίες. Με κωνικά κράνη, με αλυσιδωτούς θώρακες, με τσεκούρια πολεμικά ενάμισυ μέτρο και μεταλλικές ασπίδες. Κάπως έτσι περίπου είναι οπλισμένοι οι 5.000 πεζικάριοι του Ουίλιαμ, με σπαθιά βαρειά και βαλλίστρες οι τοξότες. Είχαν εξελίξει τα αρχαιοελληνικά τόξα, με την προσθήκη κυλινδρικού σωλήνα στον οποίον τοποθετούν βέλη ή πέτρες.
Ο Ουίλιαμ, και με 2.000 ιππείς, τολμάει και κάνει ντου στον αμυντικά τοποθετημένο εχθρό. Βαράνε με τα τόξα οι Νορμανδοί, αλλά εύκολη είναι η δουλειά για τους Σάξωνες και τις ασπίδες τους. Δεν σκοράρει με την επίθεση του πεζικού ο Ουίλιαμ, ο οποίος διατάζει επέλαση με τους καβαλάρηδες, όμως και πάλι αποτυγχάνει διότι το έδαφος είναι ελώδες.
Όλα είναι σε βάρος των επιτιθεμένων, βγαίνει και μια βρώμα ότι σκοτώθηκε ο Ουίλιαμ, ο οποίος για να τον δουν όλοι ότι δεν ψόφησε, πετάει το κράνος και το προστατευτικό προσωπείο του. Ηθικό οι δικοί σου και ξανά μανά μπούκα, όμως με κόλπο αυτή τη φορά. Ψηλά τα τόξα, όχι οριζόντιες βολές με βέλη, για να “βρίσκουν” τα σώματα των ασπιδοφόρων εχθρών και λίγο μετά τη νέα επίθεση, επιτόπου οπισθοχώρηση μήπως τσιμπήσει ο εχθρός. Έτσι έγινε. Βγήκαν από τα ταμπούρια τους οι του Γκόντγουην και τους σακάτεψαν οι Νορμανδοί.
Αυτή ήταν η δεύτερη στην Ιστορία πετυχημένη εισβολή στην Αγγλία, η νορμανδική, χίλια χρόνια μετά την ρωμαϊκή. Νέος βασιλιάς της Αγγλίας ο Ουίλιαμ, πρόκειται για τον Ουλιέλμο τον Κατακτητή, τον νικητή στο Χέιστινγκς. Απ' αυτόν άρχισαν να μπαίνουν τα πρώτα λιθαράκια στη γέννηση της βρετανικής αυτοκρατορίας.
Αν σεβαστούμε την Ιστορία τότε να υποθέσουμε ότι χίλια χρόνια μετά, τουτέστιν από σήμερα σε μισό αιώνα περίπου, θα πατήσει το μεγάλο νησί ο τρίτος εχθρός, μετά τους Ρωμαίους και τους Νορμανδούς.
Διαβαστε ακομα: