ΣΩΦΕΡΑΚΙ ΚΑΙ ΛΑΤΕΡΝΑΤΖΗΣ

Μιλάμε για ηθοποιάρες. Γίγαντες. Φωτόπουλος και Αυλωνίτης, Χατζηχρήστος και Γκιωνάκης, Μακρής και Ηλιόπουλος, Παπαγιαννόπουλος και Σταυρίδης, Ρίζος και Βέγγος. Λέω για την παλαιά φρουρά τη σινεματζήδικη και την επιθεωρησιακή, όλοι τους έπαιξαν και ρόλους δραματικούς. Όλοι τους με την αξία τους και τη γραφικότητά τους, τα έκαναν όλα. Ό,τι ήθελες, έπαιζαν.

Ξεκίνησε να σπουδάσει φιλοσοφική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και βρέθηκε στη Δραματική Σχολή του Βασιλικού Θεάτρου, το μαγκάκι, ο λαϊκός τύπος στους κινηματογραφικούς ρόλους, όμως έπαιξε και σοβαρό, που λέμε, θέατρο. Τσέχωφ, Ίψεν, Σαίξπηρ. Πρώτη εμφάνιση στο σινεμά το 1948, με 4 ταινίες!

Ο Μίμης Φωτόπουλος ήταν ένας ήσυχος άνθρωπος, πράος, σεμνός (στη φώτο με τη Γεωργία Βασιλειάδου). Ήταν και λογοτέχνης. Έγραψε ποίηση, βιβλία αυτοβιογραφικά, ακόμα και δύο θεατρικά έργα. Χόμπυ του η ζωγραφική, έκανε εκθέσεις με τη δουλειά του, μια δική του τεχνική κολάζ, συνήθως με γραμματόσημα.

Στην κατοχή ο αριστερός Μίμης Φωτόπουλος οργανώθηκε στο ΕΑΜ. Τα Δεκεμβριανά τον μαζέψανε και μ' άλλους 5.000 πατριώτες, αριστερούς κι όχι, οι Βρετανοί τους στείλανε σε στρατόπεδο, έξω από την Αλεξανδρούπολη της Αιγύπτου. Επί δικτατορίας του Παπαδόπουλου είχαν εξορίσει στη Γυάρο την γυναίκα του, με την οποία έκανε δύο κόρες. Πέθανε ξαφνικά από ανακοπή στις 29 Οκτωβρίου, το 1986.

Διαβαστε ακομα:

ΕΚΑΝΕ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΜΟΔΑΣ ΤΟ ΠΑΡΙΣΙ ΕΝΑΣ GAY ΒΕΒΑΙΑ