ΣΤΟΥΣ ΚΑΚΟΦΗΜΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΟΥ ΣΚΟΡΤΣΕΖΕ
Η απόλυτη λαϊκή, η απόλυτα μαζική διασκέδαση σήμερα είναι ο κινηματογράφος. Με δέκα ευρώ παρακολουθείς ένα παγκόσμιο προϊόν, που πιθανόν να ‘ναι αριστούργημα. Μια δουλειά από ταλαντούχους καλλιτέχνες, ηθοποιούς, μουσικούς, κάποιους άριστους σε κάθε τομέα, φωτογραφία, ενδυματολογία κ.α
Πάνω απ’ όλα το αφεντικό στην παραγωγή της ταινίας, ακόμα και υπεράνω του συγγραφέα, του σεναριογράφου, είναι ο σκηνοθέτης. Αυτός είναι ο αρχηγός. Ο Μάρτιν Σκορτσέζε γεννήθηκε σα σήμερα 17 Νοέμβρη, το 1942, αντί να γίνει ιερέας όπως ο ίδιος προόριζε τον εαυτό του, τελικά όπως χιλιάδες άλλοι στην ηλικία του φοίτησε κινηματογράφο στο πανεπιστήμιο. Εντάξει, το πανεπιστήμιο έδωσε κάποια πραγματάκια στον σικελικής καταγωγής Ιταλοαμερικάνο. Το πυρ, όμως, έκαιγε μέσα του και ήταν η κινητήριος δύναμη να κάνει ταινίες. Μια δουλειά προσωπική κι αυτός την προχώρησε στο παραπέρα..
Ο Σκορτσέζε, όπως ο Φράνσις Φορντ Κόπολα, την πήγαν πολύ μπροστά τη δουλειά. Ξέφυγαν οι άνθρωποι. Και τα βήματα τους απλά ακολούθησαν άλλοι ταλαντούχοι Αμερικάνοι σκηνοθέτες.
Πρώτη ταινία του Σκορτσέζε στα 21 του χρόνια. Πρώτη «κανονική» ταινία του στα 31, οι «Κακόφημοι Δρόμοι», όπου έδειξε τη θεματολογία του στις επόμενες ταινίες. Μαφία, αλητεία, γκάγκστερ, υπόκοσμος και μπόλικη, ατελείωτη βία. «Ταξιτζής» (φώτο ο Ρόμπερτ ντε Νίρο με την ανήλικη τότε Τζόντυ Φόστερ και τον Σκορτσέζε), «Οργισμένο Είδωλο», «Το Χρώμα του χρήματος», «Ο Τελευταίος Πειρασμός», «Συμμορίες της Νέας Υόρκης», «Καζίνο», «Ιπτάμενος Κροίσος», «Πληροφοριοδότης».
Σε κάποια φάση, στην αρχή της σκηνοθετικής του καριέρας ο Μαρτίνος λύγισε. Με τον Ρόμπερτ ντε Νίρο πρωταγωνιστή γύρισε το «New York – New York» που δεν πήρε καλές κριτικές και τρομοκρατήθηκε. Έπεσε στην κατάθλιψη και την κοκαΐνη. Ήρθε το 1980 το «Οργισμένο Είδωλο», χάρισε το Όσκαρ στον Ντε Νίρο και ο μαιτρ ξανάρθε στα ίσα του.
Διαβαστε ακομα: