ΑΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΒΑΛΚΑΝΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ...

Βόσνιος. Μουσουλμάνος. Όταν μεγάλωσε, έγινε και φίρμα, σπουδαίος κινηματογραφιστής, με στυλ προσωπικό, βραβευμένος σκηνοθέτης, δεν είπε π.χ. «Τι σημασία έχει αν γεννήθηκα Βόσνιος και μου έδωσαν θρησκεία το ισλάμ, εγώ είμαι υπεράνω κρατών, εθνών, θρησκειών...». Ειδικά αυτός, αν το έλεγε, μόνον έκπληξη δεν θα ήταν.

Ο Εμίρ Νεμάνια Κουστουρίτσα είναι πλέον ένας προδότης του βοσνιακού λαού. Δήλωσε ότι είναι Σέρβος και σε μεγάλη ηλικία βαπτίστηκε χριστιανός, ορθόδοξος. Θα πει κάποιος με τι ασχολούνται οι άνθρωποι, μια ζωή. Μιλάμε, όμως, για τα χώματα τα βαλκανικά, μια ζωή.

Δεν ένοιωσα ποτέ μουσουλμάνος, είπε ο σκηνοθέτης της ταινίας «Τον καιρό των Τσιγγάνων». Ο πατέρας μου ήταν αθεϊστής και Σέρβος. Χριστιανοί είμασταν οι Βόσνιοι και γίναμε μουσουλμάνοι για να γλυτώσουμε από τους Τούρκους.

Εγώ τον κόβω και για Έλληνα τον Κουστούριτσα, κι όχι διότι περνάει πολύ καιρό στην Σίφνο, στο σπίτι που αγόρασε στο νησί. Βαλκάνιοι είμαστε, ρε. Όχι Ευρωπαίοι, όχι Βόρειοι.

Έκανε το Underground και έφαγε πολύ κριτική, πολύ βρισίδι ο Κουστούριτσα, από επώνυμους, από προσωπικότητες τόσο των Βαλκανίων όσο και της Ευρώπης. Ταινία, που κι αυτή βραβεύτηκε, με θέμα την Γιουγκοσλαβία μετά τον πόλεμο, μέχρι τη διάσπασή του 1990.

Με τον καλλιτέχνη δεν τα βάζεις ποτέ. Έτσι λέω εγώ. Δεν βγάζεις άκρη, δεν κερδίζεις τίποτα. Ο Κουστούριτσα  δεν πιστεύει στη Δημοκρατία και που κάλεσε σε...μονομαχία τον αρχηγό της Χρυσής Αυγής της Σερβίας. Με όποιο όπλο θέλεις, τον προκάλεσε, να μονομαχήσουμε στο κέντρο του Βελιγραδίου. Πιο ωραίος από τον Κουστούριτσα ο καπετάν χρυσαυγίτης, την βγήκε και πολύ αντικαλλιτεχνικά: «Ε, όχι και να πάρω στα σοβαρά τον Κουστούριτσα, να σκοτώσω έναν αφελή καλλιτέχνη...».

Φοβερή ταινία του Κουστούριτσα το Arizona Dream με Τζώνυ Ντέπ, Φαίη Νταναγουαίη, Τζερυ Λούϊς. Το ντοκυμανταίρ για τη ζωή του Μαραντόνα το έκανε το 2007. Την πρώτη φορά που πήρε το Χρυσό Φοίνικα στο φεστιβάλ των Κανών ήταν το 1985 με την ταινία Ο Μπαμπάς Λείπει σε Ταξίδι για Δουλειά.