Ο ΚΩΜΙΚΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΕΛΑΣΤΗ ΦΑΤΣΑ

 
Βλέπεις στην τηλεόραση κάποιους μαλάκες να κάνουν δήθεν χιουμοριστικές, σατυρικές εκπομπές και γελάνε μόνοι τους. Αυτό είναι καινούργιο κόλπο. Ο ηθοποιός, ο διασκεδαστής, ο υποτίθετα μάστορας της δουλειάς προσπαθεί να σε καταφέρει να γελάσεις, και για το πετύχει γελάει πρώτος ο ίδιος. Μιλάμε για τον ορισμό της γελοιότητας. Να γελάει ο ίδιος ο κωμικός, ο τηλεπαρουσιαστής, ο κάθε χάλιας, για να σε παρασύρει και σένα με το δικό του στημένο γέλιο. Όχι με την έξυπνη ατάκα του, όχι με τον πετυχημένο μορφασμό του.

Μπάστερ Κήτον. Δεν ξανάγινε! Ο κωμικός με το ανέκφραστο πρόσωπο. Δικαιολογημένα τον είπανε “Πέτρινο πρόσωπο”. Μια φάτσα κουρασμένη, μελαγχολική και πάντα αγέλαστη! Φοβερό, ε; Κωμικός όχι δραματικός ηθοποιός του βωβού σινεμά και δεν εκβίαζε το γέλιο. Δεν πέταγε μια τούρτα στον άλλον π.χ. για να προκαλέσει την ευθυμία, το γέλωτα.

Ηθοποιάρα ο Joseph Frank “Buster” Keaton. Μνημειώδους κλάσεως, πολυβραβευμένος κι αξίζει να αναφερθεί ότι εκτιμάται ως ο έβδομος καλύτερος σκηνοθέτης στην Ιστορία του κινηματογράφου. Γεννήθηκε Οκτώβριο του 1895, από πατέρα και μάνα ηθοποιούς σε μπουλούκι. Σε περιπλανώμενο θίασο. Ανέβηκε στη σκηνή από 3,5 χρονών. Μαζί τους και ο περίφημος μάγος Χάρυ Χουντίνι, αυτός τον “βάπτισε” με το ψευδώνυμο “Buster”.

 

Έκανε τρεις γάμους ο Κήτον. Στα 45 του χρόνια βρήκε την γυναίκα της ζωής του σε μια 22χρονη κι αυτή τον βοήθησε να κόψει το αλκοόλ, να ξεχάσει το ψυχιατρείο. Μαζί της έγινε ντουέτο στο τσίρκο Μεντράνο. Πέθανε πρώτη Φεβρουαρίου του 1966.

Ένας ήταν ο Τσάρλυ Τσάπλιν. Ο Σαρλώ. Ο άλλος ο Μπάστερ Κήτον. Το 1952 έπαιξαν παρέα στα “Φώτα της Ράμπας” του Τσάπλιν, μια ταινία που “ζει” όσο υπάρχει ο σινεμάς.

Διαβαστε ακομα:

Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΣΕΞΟΜΑΝΟΥΣ ΓΟΥΝΤΥ ΑΛΕΝ