O - BLA- DI O- BLA- DA, Η ΖΩΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

Ο Τζων Λένον δολοφονήθηκε στα 40 του χρόνια. Δεν έχει καμία σημασία αν τον σκότωσε ένας παράφρων, όπως πράγματι αυτό συνέβη ή αυτοκτόνησε από κατάθλιψη, διότι τον απάτησε η Γιόκο Όνο. Ίσως να πήγαινε από ναρκωτικά ή από εγκεφαλικό ή έμφραγμα, όπως ο Έλβις Πρίσλεϋ που τα κακάρωσε στα 42 του.

Θα μπορούσε να ζει ακόμα ο Τζων Λένον, να βρισκόταν ίσως σε αναπηρικό καροτσάκι. Μ’ αυτά θα ασχοληθούμε;

Αδιάφορο επίσης είναι αν η δολοφονία, ο θάνατος του Λένον, που ήδη είχε αποκτήσει φιγούρα αγιορείτη μοναχού, έγινε πριν 15 ή πέντε χρόνια.

Άτομα όπως ο αγιοποιημένος Τζων Λένον δεν έχουν ηλικία. Δεν ανήκουν στο χρόνο. Δεν έχουν σχέση με εποχές, όπως σιδερώνονται και πακετάρονται σε τόμο για το ράφι της Ιστορίας. Απλά αναφέρουμε ότι ως κοινός θνητός πέθανε το 1980, σα σήμερα στις 8 Δεκεμβρίου.

Η Γιόκο Όνο, η κατά επτά χρόνια μεγαλύτερη του σύντροφός του, δεν έκανε κηδεία στον Τζων Λένον. Αυτά είναι γήϊνα. Κηδείες, φέρετρα, τάφοι. Τι δουλειά έχουν αυτά με τον αιώνιο αρχιμάστορα των Μπητλς.

Ποτέ δεν δέχθηκα ότι οι Beatles έχουν χωρίσει. Έχουν διασπασθεί. Ότι ο καθένας τράβηξε το δρόμο του. Τι μ' ενδιαφέρει. Αφού εγώ έχω τους δίσκους τους! Άρα παραμένουν όπως τους γνώρισα. Ακούω τα τραγούδια τους και τα παιδιά είναι μαζί, και οι τέσσερις μαζί. Θα με τρελάνουν τα μήντια; John, Paul, George και Ringo παίζουν και τραγουδούν μαζί. Άρα, μία ακόμα παγκόσμια κοτσάνα είναι αυτή ότι διαλύθηκε το μεγαλύτερο γκρουπ όλων των εποχών.

Αμ, το άλλο παραμύθι; Ότι δολοφονήθηκε ο John Winston Lennon. Ούτε κι αυτό το γεγονός δέχομαι ότι έχει συμβεί. Δεν έχει πεθάνει ο ποιητής.

Και πως μπορεί να έχει πεθάνει ένας αθάνατος; Η μουσική του είναι αθάνατη. Μου «ομιλούν» οι συνθέσεις στο πιάνο και στην κιθάρα του Ιωάννου Λένον και με στέλνουν εκεί που ποτέ δεν θα μπορούσα να βρεθώ χωρίς τη δική του ψυχή. Ο άνθρωπος είναι μύστης. Κι αυτόν τον ιδιοφυή πολιτικό καλλιτέχνη θα τον πλησιάσω σαν κουτσομπόλα μεσημεριανής τηλεοπτικής εκπομπής;

Αδιαφορώ αν είχε μαστουρώσει με ουσίες όταν συνέλαβε το Imagine και το άλλο το θεϊκό, το ουράνιο, το μυσταγωγικό Strawberry Fields Forever. Δεν γράφονται τέτοια τραγούδια σήμερα. Αν μου δώσει κάποιος ένα άλλο Yesterday και με βαθειά υπόκλιση θα τον ευγνωμονώ.

Ούτε, λοιπόν, έχει πεθάνει ο ίδιος ο Λένον, ούτε προσωπικά μου έχει λείψει μετά την γήινη απώλεια του. Θα πεθάνει πραγματικά ο Ιωάννης Λένον μόνον όταν η μουσική του πεθάνει, όταν δεν ακούγεται, όταν ξεπεραστεί ο μουσικός του ήχος. Κι αν συμβεί ποτέ αυτό τότε μαζί με τον ψυχεδελικό Γκάντι της ροκ θα πεθάνει και ο άνθρωπος.

Όταν ο άνθρωπος σταματήσει να νοιώθει τη μουσική των Beatles τότε θα τελειώσει κι αυτό το πλάσμα που ονομάστηκε Άνθρωπος, θα έχει μετατραπεί σε κτήνος, θα έχει μεταλλαχθεί σε κάτι άλλο. Προς το Παρόν και παρά τις κληρονομικές του ατέλειες, παρά τις αδιόρθωτες αδυναμίες του ο Άνθρωπος πορεύεται ακόμα κουτσά στραβά με ανθρωπιά.

Η αιχμαλωσία στο show είναι μια ασθένεια του ανθρώπου από την εποχή του Αδάμ. Για show είναι αν διαλύθηκαν οι Beatles, αν ξανάσμιξαν John και Yoko.
Καταδικασμένος ο κόσμος. Τεράστια αλήθεια ότι ο κόσμος είναι γεννημένος μαλάκας, και το αποδεικνύει όσο αντιδρά ως κόσμος, όχι ως άτομα...Καταδικασμένος είναι ο κοσμάκης όταν μεθάει με τα προσωπικά των σταρ και να τους κάνει είδωλα, δηλαδή κρατιέται μακριά από την ουσία των πραγμάτων.

Τι μ’ ενδιαφέρει εμένα σε ποιο σπίτι μένει ο κάθε John Lennon, τι αυτοκίνητο γουστάρει, πως το κάνει στο κρεβάτι, με ποιαν ή με ποιον πηδιέται, αν τον πυροβόλησε ένας ανισόρροπος για δέσιμο, αν έπεσε μόνος του από το μπαλκόνι;