Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΗΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

 
Αν υπήρχε τέτοιος «τίτλος», αυτός του πιο μεγάλου παιδεραστή, σίγουρα θα τον κέρδιζε, και με διαφορά από τον δεύτερο, ο περιβόητος Αλή Πασάς ο Τεπελενλής, που για λογαριασμό του σουλτάνου της οθωμανικής αυτοκρατορίας κυβερνούσε στην Ελλάδα, με έδρα τα Γιάννενα. Άνθρωπος με σεξουαλικές ορμές πρωτόγονου της εποχής των σπηλαίων προκαλούσε τον τρόμο σε κάθε Ελληνίδα μάνα μήπως της αρπάξει τον ανήλικο γιο της.
Από την άλλη, το τέρας από το Τεπελένι της Αλβανίας ήταν ένας εξουσιαστής πολύ μπροστά από την εποχή του, ανοικτός σε κάθε νεωτερίστικο πνεύμα της Ευρώπης. Τα Γιάννενα επί των ημερών του έγιναν πόλη σύγχρονη και προοδευτική.

Το επεισόδιο με τον πνιγμό της κυρά Φροσύνης σίγουρα δείχνει την πρακτική του Αλή Πασά, αλλά θα ήταν άδικο να υποστηρίξει κανείς ότι και τον αντιπροσωπεύει. Στο φινάλε, το εν λόγω στόρυ μπορεί να χαρακτηριστεί «προσωπικό» και γι’ αυτό δεν απασχολεί ιδιαίτερα την Ιστορία. Αλλοίμονο. Ο Αλή πασάς μόνον τυχαίο πρόσωπο δεν ήταν.

Ήθελε να γίνει μέλος της Φιλικής Εταιρείας ο Αλή! Να στραφεί, δηλαδή, ενάντια στον σουλτάνο, και σαν αρχηγός των Αλβανών και Ελλήνων οπλαρχηγών να ιδρύσει το Ελληνοβαλκανικό κράτος. Ποιος, όμως, να έχει εμπιστοσύνη σε άτομο με ζωή δίχως μπέσα;

Μπέσα για μπέσα. Όταν ο άλλος δίνει το λόγο του. Κι όταν δυο άτομα δώσουν τα χέρια, αλλάξουν τα αίματα και πουν ''Μπέσα για μπέσα'', εκεί τελειώνουν όλα. Δεν υπάρχει δύναμη να κάνει πίσω ο άλλος. Αλβανική ηθική σε καιρούς όπου οι άνθρωποι ζούσαν σαν τα άγρια θηρία. Η μεγαλύτερη προστασία για να διευκολύνει, να προστατεύσει τις διαπροσωπικές σχέσεις ήταν ο λόγος. Η μπέσα για μπέσα.

Ο Αλή από σόι λησταρχικό όφειλε να υποτάσσεται σ’ αυτό το πανάρχαιο έθιμο της πατρίδας του. Δεν υπήρξε λογοτιμήτης, όμως. Ήταν ένα κάθαρμα και μισό. Γεννήθηκε το 1740 και δολοφονήθηκε 24 Ιανουαρίου, το 1822.
Διαβαστε ακομα:

ΜΙΑ ΕΝΔΕΚΑΔΑ ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΩΝ Ο ΛΑΝΘΙΜΟΣ