ΠΑΡΑΛΙΓΟ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ Ο ΘΕΟΣ!

Όταν το λιοντάρι γράπωσε σα μπουκιά που την καρφώνεις με το πηρούνι το απροστάτευτο αντιλοπάκι, εκείνη ακριβώς τη στιγμή, απειλήθηκε η αντίστροφη των πόλων της γης. Ο βόρειος να αλλάξει βάρδια και ο νότιος πόλος να κάτσει στο βορρά του γλόμπου. Όπως το λέω. Όταν το λιοντάρι δεν ξεσκίζει το θύμα του, τότε αυτό σημαίνει πώς η φύση, οι νόμοι της φύσεως και του σύμπαντος ολόκληρου καταργούνται.

Συνεχίζω την εξέλιξη του έργου, όπως το αποτύπωσαν οι κάμερες μέσα στη ζούγκλα, από κάποιους επιστήμονες, ζωολόγους, που πραγματικά κάνουν φανταστική δουλειά. Η μελλοθάνατη αντιλόπη απέναντι στο θηρίο το ρίχνει στα παρακάλια, και με τρυφερότητα,  να μην της κάνει κακό.

Δεν το έχω ξαναδεί στον αιώνα. Δεν θα μπορούσα ποτέ να το φανταστώ. Ένα τοσοδούλι αντιλοπάκι σα σκυλάκι ράτσας του καναπέ να ζητάει χάδια από το αφεντικό του! Ποια η συνέχεια; Ο λιοντάρης με την πατούσα του αριστερού ποδιού χαϊδεύει το ανυπεράσπιστο ζωάκι.

Επόμενο πλάνο. Εμφανίζεται η λιονταρίνα! «Τι κάνεις, βρε ξεφτυλισμένε…» αγριεύει στον άντρα της. «Γκομενιλίκια με την Λολίτα την αντιλόπη;» και ορμάει να δαγκώσει την ερωτική... αντίπαλο. Ο λιοντάρης, όμως, δεν ξεχνάει πως είναι ο αρχηγός της αγέλης και  δεν δέχεται αμφισβήτηση από την συμβία. Κρατάει μακριά από τις μασέλες της την αντιλόπη.

Είναι συγκλονιστική η εγκράτεια του λιονταριού όσο ελέγχει το παραδομένο άλλωστε σ’ αυτόν μικρό αντιπολάκι. Δεν του κάνει καρδιά να το ξεσκίσει!