ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ

 
“Έρχομαι από μακριά...”. Ακούς με τα αυτιά σου και τον βλέπεις μπροστά σου έναν περίεργο που λέει “Έρχομαι από μακριά...”. Τι σκέπτεσαι; Εγώ σκέπτομαι αν ο έτσι βρίσκεται εδώ, μήπως είναι μακριά, πολύ μακριά. 

“Έρχομαι από μακριά. Οι συλλέκτριες των κρόκων της θύρας πορεύονται πλάι μου, και από κοντά, παγεμένες με τον άνεμο το βόρειο, οι Μυροφόρες, ωραίες μες στα τριανταφυλλιά τους και τη χρυσή των αγγέλων αντανάκλαση...”.

Βιάζομαι να αναφέρω ότι ο τύπος είναι βουλευτής και ομιλεί στη Βουλή. Φοβερά πράγματα. Η Ελλάδα έχει πάρει δάνεια και έχει “οργανώσει” τη ζωή της έτσι ώστε να τη βγάζει και με ξένα λεφτά και επειδή έχει φεσώσει όλη την εχθρική Ευρώπη, ο ελληνιστής ξέρανε όλη τη Βουλή. “Εμείς οι Ολύμπιοι διδάξαμε την Οικουμένη...”, είπε.

Λάθος, κύριε! Ο Έλληνας, λέει ο αποδυτηριάκις αυτό που κανένας δεν έχει πει, δεν δίδαξε κανέναν. Η Ευρώπη άνοιξε την πόρτα της Ιστορίας διαβάζοντας Ελλάδα. Άλλο αυτό. Αυτοί διδάχθηκαν από τους αρχαίους Έλληνες, όχι ότι ήταν δάσκαλοί τους οι αρχαίοι Έλληνες.

Δεν τελειώσαμε. Και ποιοι ήταν οι αρχαίοι Έλληνες. Άσε την πνευματική, την πολιτισμένη αρχαία Ελλάδα. Που δεν θα υπήρχε αν δεν έπαιζε το χρήμα. Λοιπόν; Οι αρχαίοι Έλληνες ήταν οι πρώτοι διδάξαντες την πλανηταρχία. Τον ιμπεριαλισμό. Αθήνα και Σπάρτη είχαν τα δικά τους, τις κόντρες τους, όμως ήταν αυτοκρατορία, με τις αποικίες τους, με τις υπόδουλες πόλεις τόσο εντός, όσο και εκτός Ελλάδος.

Το τελευταίο. Τι σχέση έχουν τα λυγούρια σήμερα οι Έλληνες που ζουν με δανεικά με τους στρατοκράτες αρχαίους Έλληνες, τις αρχικαπιτάλες του καιρού τους;
Διαβαστε ακομα:

ΟΙ ΣΑΧΛΑΜΑΡΕΣ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΤΗΣ ΡΩΜΗΣ