Ο ΑΡΧΟΝΤΑΣ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΚΩΝ

Η κουκουβάγια είναι ακίνητη στο σκοτάδι. Το κεφάλι της δεν το κουβαλάει μόνο για μεταφέρει τα μάτια της και το στόμα της. Μέσα υπάρχει ένα ραντάρ φτιαγμένο έτσι από τον Θεό για να μην της ξεφεύγει και ο πιο μικρός θόρυβος. Ένα ανεπαίσθητο θρόισμα των φύλλων δεν πλησιάζει καν την ακοή άλλου πλάσματος, όμως συλλαμβάνεται από την γκριζωπή κουκουβάγια, η οποία σνομπάρει τον θόρυβο από τα κοντινά δέντρα. Δεν είναι τίποτα, αποφαίνεται το μικροτσίπ στον εγκέφαλό της, ένα αεράκι είναι, τα φύλλα κουνήθηκαν, δεν ασχολούμαι…

Η κουκουβάγια έχει λόγο να κάθεται στο σημείο που την παρατηρώ από απόσταση με τα γυαλιά νυχτός. Ζώο είναι, γέννημα της φύσης προικισμένο με τέτοιες ιδιότητες και σε τέτοιο βαθμό, ώστε να επιβιώνει, να βρίσκει τροφή. Και επειδή ουδείς πούστης θα την τρατάρει ένα μεζέ, είναι υποχρεωμένη να κυνηγήσει μόνη της, και ποντάροντας στα ατού της, στα επιδέξια νύχια της και στα φτερά της με άνοιγμα περισσότερο από ένα μέτρο. Και, μη ξεχνιόμαστε, το ραντάρ μέσα στο κεφάλι της.

Τι να ένοιωσε ο ποντικός, όταν πλέον αντιλήφθηκε πως δεν έχει καμία ελπίδα να γλυτώσει από τα νύχια και τα δόντια της κουκουβάγιας. Αναρωτιέμαι. Την απελπισία και τον πόνο της καταδίκης του ποντικιού. Αναρωτιέμαι και με κατατρώει το μέγα φιλοσοφικό του κώλου τα εννιάμερα ερώτημα. Γι’ αυτό γεννήθηκε ο άνθρωπος, γι’ αυτό υπάρχει στη γη, για να πληροφορηθεί τη ψυχολογική ικανοποίηση της κουκουβάγιας όταν γραπώνει ένα θήραμα και για να καταφέρει να καταγράψει το βαθμό απογοήτευσης του ποντικού, όπως αποτυπώνεται στα ματάκια του, αλλά και σε κάποια σημεία του σώματός του;

Είναι γνωστό ότι ο ποντικός είναι το αγαπημένο ζωάκι της γαμημένης επιστήμης. Στον ποντικό επάνω κάνουν τα πειράματά τους οι ερευνητές στα εργαστήρια, όχι βέβαια για να τον εκπολιτίσουν, να τον μάθουν να πηγαίνει σχολείο, να του περάσουν την ανάγκη της θρησκείας, να τον κάνουν γάβρο ή βάζελο. Για το καλό της ανθρωπότητος η ανθρώπινη επιστήμη βασανίζει τα ποντίκια. Να ξέρουμε τι λέμε. Πειραματίζομαι σημαίνει ένα πράμα, μόνον ένα. Βασανίζω. Αυτό σημαίνει. Ούτε ρωτάνε τα ποντίκια πριν τα μπουζουριάσουν σε κάτι φιάλες, σε κάτι σωληνάκια, για να μελετήσουν και επάνω τους να δοκιμάσουν φάρμακα που θέλουν να φτιάξουν για τον άνθρωπο.

Να ξέρουμε τι λέμε. Για τον άνθρωπο, όχι για την ανθρωπότητα, όπως υπάρχουν ποντίκια, κι όχι ποντικότητα, κι όχι κουκουβαγιότητα, αυτές οι μαϊμού λέξεις που εξιδανικεύουν, που αποενοχοποιούν το αιώνιο έγκλημα της ανθρώπινης επιστήμης. Γαμημένοι παλιοπούστηδες άνθρωποι. Για το καλό της ανθρωπότητος δουλεύουν οι επιστήμες σας, οι ιδεολογίες σας, οι κοσμοθεωρίες σας, οι θρησκείες σας, τα πολιτικά σας συστήματα, τα οικονομικά τσιτάτα σας. Βέβαια. Στα παπάρια σας τα ποντίκια και οι κουκουβάγιες, εσείς χωρίς να πάρετε άδεια από τον δημιουργό σας, βουτάτε ποντίκια και γουρούνια, σκυλιά και φίδια και κάνετε πειράματα. Με ποιο δικαίωμα;

Πάω πάσο αν μου πεις ότι ο Θεός έδωσε την άδεια. Ότι τον ρωτήσατε τον πλάστη, αν μπορείτε να βασανίζετε, και όσο αντέξουν, όποια πλάσματα του Θεού επιλέγετε, διότι αυτά σας βολεύουν στα πειράματα, στις δοκιμές σας. Κι αν τα κακαρώσουν τα πειραματόζωα στα παπάρια σας, εσείς δεν υποπέσατε σε καμία αμαρτία, ό,τι κάνετε γίνεται για το καλό της ανθρωπότητας, στο όνομα της ιατρικής επιστήμης και, να το πούμε κι αυτό, για το συμφέρον της φαρμακευτικής βιομηχανίας.

Τον Θεό, ρε, τον ρωτήσατε; Αυτόνα που έφτιαξε τα πάντα, τα δίποδα και τα τετράποδα, τα ιπτάμενα και τα ερπετά, τα τρωκτικά, ό,τι κυκλοφορεί στο νερό και στον αέρα, κάτω από το χώμα και στα δένδρα επάνω.

Αυτό γούσταρε ο Θεούλης. Να φτιάξει κι έναν πλανήτη με ζωή. Να υπάρχει ζωή σε κάθε σημείο, φανερό και κρυφό. Και έφτιαξε κατ’ εικόνα και ομοίωσιν και τον άνθρωπο. Βέβαια. Δεν είναι αγριόπαπιας ο Θεός, ούτε φάλαινας και σπουργίτης. Μοιάζει φατσικά κι όχι μόνο φατσικά, αλλά και σωματικά, και πνευματικά, με τον άνθρωπο. Όχι με το ποντικάκι.

Μικρόσωμο είναι το ποντικάκι, γι’ αυτό το λέω ποντικάκι. Παρά το μέγεθός του έχει μεγάλα μάτια και μεγάλα πτερύγια στα αυτιά. Έτσι το ήθελε ο Θεός. Δεν είμαστε αιρετικοί, ούτε δαρβινικοί, να λέμε μαλακίες για τη θεωρία της εξέλιξης των ειδών. Ότι με τα χρόνια και τους καιρούς ολοκληρώθηκε αυτό που είναι σήμερα ο άνθρωπος, αφού ξεκίνησε από πίθηκος με ουρά και ποιος ξέρει τι διάολο ήταν πριν φθάσει να μετασχηματισθεί σε πίθηκο. Και, μπορείς να πεις ακόμα, ότι ο Θεός τα έπλασε διαφορετικά τα ζώα, από τα ζωύφια και τα έντομα, μέχρι τους ελέφαντες και τους δεινόσαυρους, και στην πορεία των αιώνων κάποια πλάσματα ή όλα διαφοροποιήθηκαν, έτσι ή, αλλοιώς. Προσωπικώς, στα παπάρια μου.

Εγώ ξέρω ότι το ποντικάκι έχει μυτερό ρύγχος. Τώρα, αν το απέκτησε πριν επτά εκατομμύρια χρόνια ή ήταν μικρότερη η, μεγαλύτερη η μουσούδα του, και ανάλογα με τις ανάγκες του προσαρμόστηκε σήμερα, ξανά μανά στα παπάρια μου. Εγώ ως αληθινός Πάπας της δικής μου θρησκείας και πραγματικός εκπρόσωπος του Θεού, ρωτάω. Πού είναι γραμμένο στα ιερά κιτάπια του χριστιανισμού, του εβραϊσμού, του μωαμεθανισμού, του βουδισμού, του κάθε θρησκευτικού ισμού ότι ο άνθρωπος έχει το δικαίωμα, χωρίς να ρωτήσει τα ίδια τα ζώα, να τα κάνει πειραματόζωα; Κι αν έχει χαρτί, έστω την προφορική άδεια, του Θεού. Και επειδή είμαι καλή τη πίστη καριόλης θα δεχθώ ό,τι μου πει ο κάθε αρχηγός θρησκείας. Ότι ο Θεός τους επέτρεψε τα πειράματα, δηλαδή να υποφέρουν κάποια πλάσματα του Θεού.

Καναδέζοι επιστήμονες διαπίστωσαν: Όπως οι άνθρωποι όταν πονάνε, όταν νοιώθουν πόνο, σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος, αυτό φαίνεται στο πρόσωπό τους, έτσι συμβαίνει και με τα ποντίκια, τα συνήθη θύματα των εργαστηρίων. Φοβερά πράγματα. Μέγιστη αποκάλυψη η οποία πιθανόν να έφθασε μέσω ίντερνετ και στον Θεό. Να το πληροφορήθηκε κι αυτός, ότι τα ποντικάκια και πονάνε και κάνουν γκριμάτσες στο πρόσωπο, όπως οι άνθρωποι. Φοβερά πράγματα. Οι μπινέδες βασάνισαν ποντικάκια για να δουν αν υποφέρουν και αν ναι, πως εκδηλώνεται, πως αντιδρά το σώμα τους. Και σημείωσαν οι μπινέδες ότι όταν πονάνε τα ποντικάκια σφίγγουν τα μάτια, όπως ο άνθρωπος. Και ζαρώνουν τη μουσούδα τους, όπως ο άνθρωπος. Και τεντώνουν τα αυτιά και σηκώνονται όρθια τα μουστάκια τους, να κάτι που δεν παρατηρείται στον μαλάκα τον άνθρωπο.

Φοβερά πράγματα. Έριξαν οξικό οξύ, μουσταρδέλαιο μέσα στο στομάχι του ποντικιού, όπως και εκείνη την ουσία που κάνει το τσίλι να καίει, προσπάθησαν να ερεθίσουν την κύστη και ακόμα να προκαλέσουν βλάβη στο νευρικό σύστημα του τρωκτικού, γιατί; Να καταγράψουν εκφράσεις. Φοβερά πράγματα. Να αποτυπώσουν με μικροκάμερες τις αντιδράσεις και το βαθμό της κάθε γκριμάτσας στα ποντικάκια, τα πειραματόζωα.

Διαβάζεις αποδυτηριάκια. Τι σημαίνει αυτό; Διαβάζεις ερωτήματα, κύριε μαλάκα. Ο Θεός σ’ έκτισε, εσένα και το ποντίκι, χωρίς να σε ρωτήσει. Δεν γνωρίζω αν ο Θεός ρώτησε το ποντίκι ''Θέλεις να σε πλάσω''; Δεν το ξέρω. Τίποτα δεν ξέρω. Ξέρω μόνο να κάνω ερωτήσεις. Δεν είμαι μαλάκας, κάποιο κορόϊδο, σαν τον Κοπέρνικο και τον Γαλιλαίο, κι ένα σωρό επιστήμονες, δηλαδή μανιακούς στο ψάξιμο που είπαν Αυτό είναι. Ότι η γη γυρίζει. Ότι ο Θεός είναι ανύπαρκτος. Ότι ο Θεός υπάρχει, αλλά δεν είναι αυτός που δημιούργησε τον κόσμο. Ότι ο Θεός τον έφτιαξε τον κόσμο και τον ξέχασε. Ότι ο Θεός τον έφτιαξε τον κόσμο αλλά όχι από το μηδέν, από το τίποτα, αλλά με προϋπάρχον υλικό.

Από τον Αριστοτέλη, και πριν απ' αυτόν, μέχρι σήμερα όσοι χαρακτηρίζονται σοφοί, φιλόσοφοί, σοφιστές, όλο και κάτι άλλο λένε. Ο αποδυτηριάκιας δεν λέει τίποτα. Ο αποδυτηριάκιας μόνο ερωτήματα θέτει. Ένα ακόμα. Το ποντίκι αν ήταν σε θέση θα έκανε πειράματα ή, με τη σωστή λέξη, βασανιστήρια στον άνθρωπο; Το ότι το ποντίκι είναι ανίκανο να πειραματισθεί σε ανθρώπους, όπως και σε μέλισσες και κουνούπια, είναι κατανοητό. Όπως ότι ο άνθρωπος αν δεν μπορούσε όχι μόνο πειράματα δεν θα έκανε, αλλά και ένα άλλο σωρό εχθρικά στο περιβάλλον πράγματα. Άρα; Ουσιαστικά με την άδεια του Θεού, αφού τον προίκισε σχετικώς, ο άνθρωπος γαμεί και δέρνει στη γη και με τη βοήθεια της καλής επιστήμης δεν ησυχάζει αν δεν κατακτήσει και τα σύμπαντα στο αχανές διάστημα.

Η μαγκιά, η θεϊκή μαγκιά είναι να μπορείς, αλλά δεν το τολμάς επειδή αυτό ναι μεν εσένα σε ωφελεί, αλλά τον άλλον τον βλάπτει, του αφαιρεί τη ζωή. Λοιπόν. Μη λησμονούμε το ερώτημα…

Φαντάζεσαι, κύριε μαλάκα, να είσαι το πειραματόζωο στον άρχοντα των ποντικιών, στον βασιλέα των λιονταριών, στον δικτάτορα των καρχαριών, στον αυτοκράτορα των γυπαετών, σε κάποιον παρανοϊκό Χίτλερ, οι ναζιστές επιστήμονες βασάνιζαν έγκυες γυναίκες, τις έδεναν τα πόδια για να δουν πόσο θα αντέξουν, ακόμα έσπαγαν με σφυριά τα γόνατα μικρών παιδιών, εβραιόπουλων, για να καταγράψουν τον πόνο του ανθρώπου, διότι για τους χιτλερικούς και οι Εβραίοι είναι άνθρωποι…

Ερωτήματα. Κάνει και κάτι πιο πρόστυχο ο αποδυτηριάκιας. Προβλέψεις. Πιάσε μια. Από ποντίκι θα τη βρείτε κι αυτή τη φορά θα σας παρασακατέψει. Έχετε κάνει πολλά, παλιοπούστηδες. Το έχετε παρατραβήξει. Η τιμωρία σας θα έρθει όχι από τα πυρηνικά σας, αλλά από τα ποντικάκια, παλιοκουφάλες.

Διαβαστε ακομα:

Ο ΠΑΠΑΣ ΤΟΥ ΑΘΕΙΣΜΟΥ