ΔΕΝ ΜΟΥ ΦΤΑΝΕΙ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ

 

Όταν η γυναίκα ξενοπηδηχτεί, ερώτημα αυτό, θεωρείται απιστία εάν ο σύζυγος έχει δώσει τη σχετική… άδεια; Απιστία είναι όταν ο άλλος δεν το δέχεται. Δεν το εγκρίνει. Κάτι πίσω από την πλάτη του. Και το θεωρεί ανήθικο. Όταν, όμως, - το ερώτημα- με τη σύμφωνη γνώμη του άνδρα, ίσως και με τη δική του σύσταση, η σύζυγος επισκεφθεί στο κρεβάτι άλλον άνδρα, τότε δεν μιλάμε για απιστία, ίσως όχι και για ανηθικότητα.

Μιλάει ο αποδυτηριάκιας. Ποιος άλλος; Και ο αποδυτηριάκιας δεν λέει μαλακίες. Ούτε έχει την αγωνία να εντυπωσιάσει. Όταν, λοιπόν, για να ολοκληρώσουμε την εισαγωγή μας, ο σύζυγος στέλνει την σύζυγο να πλαγιάζει και μ’ άλλον τότε ο άνθρωπος κάποιους λόγους έχει ο άνθρωπος. Δεν είναι κερατάς. Εθελοντές της κερατοσύνης. Ούτε διεφθαρμένος και ανώμαλος.

Ήταν υποχρεωμένοι οι περισσότεροι άνδρες του χωριού να φύγουν από το χωριό τους. Δεν γινότανε διαφορετικά. Εκτός κι αν ήθελαν να πεινάσουν οι ίδιοι και οι οικογένειες τους. Έπρεπε για κάποιους μήνες να μετακινηθούν σ’ άλλες πολιτείες. Και ποιος, ποιοι θα προστάτευαν τις γυναίκες τους; Δεν μιλάμε για χριστιανικούς πληθυσμούς. Άλλη θρησκεία αυτή, ο χριστιανισμός. Περίεργη. Ξένη. Μια θρησκεία κτισμένη  και καλουπωμένη σύμφωνα με τις κοινωνίες που θέλαμε αυτές να πρωταγωνιστήσουν. Κι αυτές οι κοινωνίες δεν μπορούσαν να κτισθούν πάσο με την ελευθεριότητα της φύσης, αλλά με την απειλή ενός παντοδύναμου ουράνιου Θεού, ότι Αυτός τα έφτιαξε όλα, Αυτός τα έβλεπε όλα και αλλοίμονο στα καθάρματα αν δεν χεζόντουσαν επάνω τους, έτσι κι έγραφαν το νόμο αυτού του τρομοκράτη Θεού.

Ένας ο Θεός, μια η εκκλησία, άλλο στην πορεία έγιναν πολλές, στα παπάρια μας, η μια πιάνεται για τον καθένα, μια η πίστη, μια η γυναίκα, ένα το κόμμα, μια ομάδα. Όλα σ’ ένα, όλα μ’ ένα. Και βάλτε φωτιά και κάψτε ζωντανούς όσοι δεν τρέμουνε τον Θεό τον έναν, διαφορετικά όλα θα είναι στον αέρα. Λοιπόν. Που ήμασταν;

Μόνη η γυναίκα είναι κίνδυνος να απατήσει τον άνδρα της. Να πέσει στη μοιχεία. Για ποιο πράμα μιλάμε; Για μια από τις μεγαλύτερες «ασθένειες» της δύσης, το κέρατο, μια από τις πιο διαδεδομένες καταστάσεις. Οι σοφοί λαοί, λοιπόν, οι παλιές μικροκοινωνίες που πρώτα απ’ όλα έψαχναν την επιβίωσης και την αυτοπροστασία τους, τι έκαναν; Με τη σύμφωνη γνώμη των γεροντότερων του χωριού «παρέδιδαν» τις μόνες, τις δίχως άντρα γυναίκες τους, λόγω της πολύμηνης μετανάστευσης των ανδρών τους στους ολίγους παραμένοντες. Άρα, ένας άνδρας νόμιμα και με τη σύμφωνη γνώμη της κλειστής τους κοινωνίας, βόλευε περισσότερες από μια γυναίκες.

Δεν μπορείς να μιλάς για τον άνδρα αν δεν ξέρεις τι εστί Άνδρας. Και τι ζητάει στην πραγματικότητα ο άνδρας από την αληθινή Γυναίκα. Και για ποιο λόγο μπήκε στο παιχνίδι η Εύα. Λοιπόν. Άντε χάσου, παλιομαλάκα, εσύ και η ηθική σου και οι παραδόσεις σου στηριγμένες σ’ ένα ψέμα, σε μια σκοπιμότητα έξω από σένα, όταν χωρίς να ξέρεις τι και πως και γιατί και μου σηκώνεις πλακάτ και πανό διότι διαφωνείς για τούτο και το άλλο. Λοιπόν.

Πριν τέσσερα χρόνια, συγκεκριμένα στις 24 Ιανουαρίου 2006 η γιαπωνέζικη αστυνομία συνέλαβε έναν 57χρονο, για την Ιστορία ας καταγράψουμε το όνομα του, διότι στο φινάλε μιλάμε για αληθινό περιστατικό και για τη συντήρηση μιας πανάρχαιας ιστορίας, της πολυγαμίας. Χιροχίτο Σιμπούγια ονομάζεται ο Γιαπωνέζος με το ξυρισμένο κεφάλι, ζούσε στο Τόκυο χωρίς να κρύβεται με δέκα γυναίκες, όλες κάτω από 30 χρονών. Τι είναι εκείνο που τις έκανε να κάθονται μαζί σου, ρώτησαν τον γαμιά, τον πολυγαμιά. Τι να πει ο άνθρωπος; Και γιατί να μιλήσει όπως αισθάνεται, σε ανθρώπους, αστυνόμους και δημοσιογράφους, που δεν θα τον καταλάβουν και ό,τι και να τους πει θα τον βγάλουν λάθος. «Να, σε κάθε μια από τις γυναίκες μου της έλεγα… μαγική κουβέντα που είχα ακούσει στον ύπνο μου…, κι αυτό ήταν αρκετό για να αρχίσουν να συζούν με μένα, παρέα με τις άλλες».

Όπως το είπα. Τι να κάτσει ο γαμιάς να εξηγήσει; Θέλω να γαμάω, ρε. Αυτή είναι η αλήθεια. Άνδρας είμαι και δεν μου φθάνει μια γυναίκα. Και σαν άνδρας δεν θέλω να κοροϊδεύω κανέναν, πολύ περισσότερο τις γυναίκες που μ' αυτές γουστάρω να κοιμάμαι. Λοιπόν; Αν σου πει την αλήθεια τότε θα τον βγάλεις άθεο, άθρησκο, βέβηλο, πουτανιάρη, άπληστο, σεξιστή κι ένα κάρο άλλες τέτοιες μαλακίες. Τι να σου πει ο άνθρωπος; Σου ανοίγει ένα παραμυθάκι, ότι έβλεπε στον ύπνο του μια ταμπέλα, ένα εξώφυλλο περιοδικού, ξέρω εγώ τι, και δήθεν του έλεγε ''Πες αυτήν την ατάκα σε όποια γυναίκα γουστάρεις κι αυτή δεν θα ξεκολλάει από κοντά σου''.

Θα μπορούσε, για να σας δουλέψει ο Ιάπων γαμιάς, να σας πει γαμάω δέκα γυναίκες, μόνον δέκα, ούτε καν μια ενδεκάδα, επειδή αυτό είναι το θέλημα του Θεού. Ποιου Θεού; Του δικού μου Θεού. Δεν κατάλαβα. Θα μου κάνεις λογοκρισία και στη πίστη μου στον Θεό; Εσύ έχεις αυτόν τον Θεό, εγώ έχω κάποιον Άλλον. Δικός σου Θεός ο δικός σου, δικός μου Θεός ο δικός μου. Και στο φινάλε εσύ, κύριε μούσμουλο, σου τον βρήκανε τον θεό σου. Ενώ τον δικό μου τον ανακάλυψα εγώ, μ’ ανακάλυψε Εκείνος. Δεν κατάλαβα. Γιατί ο δικός σου Θεός είναι ο αληθινός κι όχι ο δικός μου; Κι εγώ δεν θα πω ότι ο δικός σου Θεός δεν είναι αληθινός. Για σένα, όμως, είναι αληθινός, όχι και για μένα. Εγώ τη βρίσκω με το δικό μου αληθινό Θεό. Τι λέμε τώρα; Λέμε, κύριε φράουλο, ότι στο θέμα της πολυγαμίας έμπαινε πάντα στο κόλπο ο Θεός. Αποδυτηριάκιας μιλάει.

Μεγάλη υπόθεση ο Θεός. Να βάζεις στο όποιο σοβαρό παιχνίδι κάνεις τον μπάρμπα. Δεν λες γύρνα πίσω και σκύψε για να στον χώσω, καλή μου κυρία, διότι ψοφάω να σε καβαλήσω, διότι είσαι μια γαμιόλα και με θέλεις περισσότερο απ’ ό,τι εγώ εσένα. Ο μέγας Ρασπούτιν, ο ψευτοκαλόγερος της τσαρικής αυλής, δεν είχε αφήσει ούτε κότα αγάμητη. Να, τι έλεγε; ''Είσαι αμαρτωλή, καλή μου κυρία, καλή μου δεσποινίδα, σεβαστή μου πριγκηποπούλα, γι’ αυτό γδύσου, μόνον αν σε καταγαμήσω θα πλύνεις τις αμαρτίες σου, θα διώξεις τις ανομολόγητες σκέψεις σου και όλα θα σου συγχωρεθούν''.

Έπρεπε να γκρεμιστεί η οθωμανική αυτοκρατορία πριν από εκατό χρόνια για να καταστεί παράνομη η πολυγαμία. Κι αυτό δεν έγινε αμέσως, άλλωστε στη γειτονική μας χώρα δεν εξαφανίστηκε το φαινόμενο της πολυγαμίας στις ημέρες μας. Το δένδρο το κόβεις, όπως και τα κλαδιά του. Για να βγάλεις, όμως, όλες τις ρίζες του δένδρου, όπως εδώ και αμέτρητα χρόνια έχουν απλωθεί κάτω από το χώμα, θα σου πάρει καιρό. Που σημαίνει ότι ακόμα και σήμερα υπάρχουν Τούρκοι, πολιτισμένοι και σε πόλεις, πολίτες αξιοσέβαστοι που δεν έχουν στο σπίτι τους μια μόνον χανούμισσα. Και θέλει δεν θέλει η παλιά θα αποδειχθεί την καινούργια και η ζήλια θα κάνει στην άκρη, κι όλες πρέπει να ξέρουν ότι τις έχει αδυναμία ο κύρης τους.

Την αγάπησε την χανούμισσα, την παντρεύτηκε και πριν της κάνει παιδιά ή μετά, ο άνδρας καψουρεύτηκε κι άλλη χανούμισσα. Ποιο είναι το πρόβλημα να την παντρευτεί και την άλλη; Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Κι αν της κακοφαίνεται της πρώτης, δρόμο! Να πάει στο καλό, με την ευχή του Μωάμεθ, δεν πρόκειται ο σύζυγος να την εμποδίσει.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟ ΤΟΥ 2010
Διαβαστε ακομα:

ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΝΑ... ΝΤΟΠΑΡΙΣΤΟΥΝ