Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ, Η ΝΕΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ ΧΑΡΙΤΟΠΟΥΛΟΥ

Τέλη δεκαετίας του ΄50, στα Μανιάτικα του Πειραιά. Μαθητής του γυμνασίου Κοκκινιάς βρέθηκα εκεί, να δώσουμε αγώνα αθλητικό, σε μπάσκετ, και επιτόπου το ρίξαμε στο τροχάδην. Μας είχε πάρει με τις πέτρες η τοπική τσογλαναρία  Χωσιά κανονική. Τι είχε συμβεί; Ώρα να ρωτάς! Κάτι που δεν γνωρίζαμε είχε ενοχλήσει τα μανιατόπουλα, από προηγούμενη φάση, για την οποία εμείς είμασταν άσχετοι, και μας την είχαν φυλαγμένη. Το θυμάμαι σα σήμερα. Περιπέτεια πρωτοφανέρωτη, γουστόζικη και αλησμόνητη. 

Ο και γαμώ τους Μανιάτες Χαριτόπουλος Διονύσης αιφνιδιάζει πάλι με τον Κόκκινο Καθηγητή. Χαρακτηρίζει ''χρονικό'' το γραφτό του διότι είναι μια επιστροφή στα Μανιάτικα του Πειραιά με ερωτική ιστορία, για την οποία μένεις μαρμαρωμένος. Άγαλμα πραγματικό. Οι λέξεις  Αγάπη και Έρωτας, Πίστη και Αφοσίωση είναι λίγες, μοιάζουν μεταχειρισμένες σε τούτη την αληθινή ιστορία με διάρκεια 60 χρόνια.

''... ο καθηγητής την είχε ερωτευθεί δια βίου... Ευτυχώς δεν παντρεύτηκαν... Αν ζούσαν μαζί, δεν θα είχαν καλό τέλος.. '' διαβάζεις κάπου, στη τελευταία δουλειά του Χαριτόπουλου.

Μικρό το βιβλίο του Χαριτόπουλου, πολύ μικρό, όμως πίσω από τις λέξεις του υπάρχει ο παράδεισος του καθένα. Παράδεισος, βέβαια, και τον στήνεις όπως τον έχεις ονειρευτεί. Εσύ τον σκηνογραφείς, του βάζεις και τη μουσική σου, και  τον εισπράττεις στα μέτρα της δικής σου φαντασίας. Κι όταν ξαναδιαβάσεις το βιβλιαράκι ''Ο Κόκκινος Καθηγητής'' θα το νοιώσεις διαφορετικά.  Είπαμε. Υπάρχει πράμα πίσω από τις λέξεις. 

ΑΜΑΣΗΤΟ ΘΑ ΤΟ ΚΑΤΑΠΙΟΥΝ ΚΙ ΑΥΤΟ