ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΕΙΔΕ ΤΟΝ ΘΕΟ

Το έγραψε ποίημα. Είδε την κοπέλλα και έπαθε. Μαγνητίστηκε. Μαρμάρωσε. Αδύνατον να το έκανε η Φύση αυτό. Ούτε ο άνθρωπος. Ένοιωσε ευλογημένος, όταν την αντίκρυσε. Όχι, σκέφτηκε, αυτό δεν είναι τυχαίο. Κάποιο χέρι από το υπερπέραν έβαλε το άγιο χέρι του και γέννησε τούτο το έργο τέχνης. 

Την έβλεπε και ξέφυγε εντελώς. Η σκέψη του πήγε αιώνες πίσω, αλλά και μπροστά μαζί. Κάτι συμβαίνει και τι να είναι αυτό. Έδιωξε από μέσα του ό,τι ήξερε, ό,τι είχε μάθει. Το πρόσωπο του κοριτσιού λες και μόνο εκείνος το έβλεπε. Μόνο για τα μάτια του ήταν η παρθενιά της ψυχής της.

Η ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΔΙΑΝΟΗΣΗ ΕΧΕΙ ΠΕΘΑΝΕΙ