Ο ΤΖΟΓΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟ
Τουλάχιστον οι αθλητικές εφημερίδες μας ζαλίζουν τον έρωτα με ένα κάρο ονόματα ποδοσφαιριστών που τελικά δεν θα κάνουν μεταγραφές μόνον δυο φορές το χρόνο. Οι άλλες, οι πολιτικές φυλλάδες, και από κοντά τα κανάλια, μάς τα πρήζουν όλο το χρόνο με τον… ανασχηματισμό.
Πριν ακόμα τελειώσει καλά καλά η καταμέτρηση των ψήφων για τις ευρωεκλογές όλα τα μήντια κατελήφθησαν από το αμόκ του ανασχηματισμού. Φοβερά πράγματα. Θα γίνει, δεν θα γίνει, θα αργήσει λίγο, θα είναι μερικός, μικρός, μεγάλος, σαρωτικός, θα φύγουν οι έτσι, θα μπουν οι αλλοιώς, μένει ο Στουρνάρας, φεύγει ο Στουρνάρας, ο Σαμαράς το σκέπτεται όλη την ημέρα, και τη νύχτα στον ύπνο του, χθες δεν σκέφθηκε τον ανασχηματισμό το μεσημέρι, ο πονοκέφαλος του ανασχηματισμού επανήλθε από τις 3 και 20 το απόγευμα.
Γιατί, όμως; Ρωτάω, γιατί αυτό το πολυμεταχειρισμένο κόλπο του ανασχηματισμού παίζει από την επόμενη κάθε εκλογικής αναμέτρησης μέχρι να κάνει …ανασχηματισμό κάθε πρωθυπουργός. Επειδή το έργο πουλάει. Μάλιστα. Γιατί πουλάει; Επειδή κάποιοι θα εκδιωχθούν. Δηλαδή;
Λέμε τώρα πώς λειτουργεί ασυνείδητα ο εγκέφαλος του κοσμάκη. Είναι ένα ευχάριστο γεγονός το να χάσουν το υπουργείο τους κάποιοι δυνατοί στην πολιτική πιάτσα. Πέρα από τη συναισθηματική ικανοποίηση η αποπομπή ενός υπουργού ενέχει και το μυστήριο, προκαλείται ένα ενδιαφέρον τζογαδόρικο. Ποιους θα φάει ο ανασχηματισμός; Ποιοι θα μπουν στην κυβέρνηση. Σε δουλειά να βρισκόμαστε.
Διαβάστε ακόμα: