ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΑ ΜΜΕ

Θα το πω για μία φορά ακόμα. Ο πιο μεγάλος καθρέπτης της ζωής είναι το ποδόσφαιρο. Το γήπεδο. Όχι το παιχνίδι που κάνουν οι ποδοσφαιριστές πάνω στο χορτάρι. Ποιος ασχολείται με τη δράση στον αγωνιστικό χώρο.

Ο καθρέπτης είναι η εξέδρα. Οι αντιδράσεις του κόσμου. Η συμπεριφορά των ΜΜΕ, με αφορμή το ποδόσφαιρο. Μιλάμε για τον απόλυτο σκοταδισμό. Και δεν μιλάμε γενικώς και αορίστως, αλλά συγκεκριμένα για την Ελλάδα.

Μια ζωή έχουν παρασύρει τον κοσμάκη στο Ζήτω. Εμείς, οι απατεώνες, οι καιροσκόποι, θα σου πούμε, κόσμε και κοσμάκη, ποιους να ζητωκραυγάζεις. Και ποιους να μουντζώσεις. Εμείς ξέρουμε. Δεν χρειάζεται εσύ, κύριε κόσμε και κοσμάκη, να σκεφθείς.

Ζήτω ο Καραμανλής. Κάτω ο Καραμανλής. Ζήτω ο Παπανδρέου. Κάτω ο Παπανδρέου. Να έρθει αυτός, να φύγει εκείνος.

Πότε ξαναείδε ο Έλληνας την εθνική ομάδα στο μουντιάλ να κερδίζει παλληκαρίσια και στον αγώνα να έχει τρία δοκάρια και άλλες χαμένες ευκαιρίες; Ποτέ. Δεν έχει σημασία. Να πανηγυρίσει για την εθνική όπως και στο 1-1 με την Ιαπωνία που δεν βλεπόταν η ομάδα. Εμείς, τα ΜΜΕ, βλέπουμε για εσάς.

Δεν υπάρχει κριτική. Απαγορεύεται να πεις ότι η εθνική ήταν μάπα στο 3-0 με Κολομβία. Ήταν πολύ καλή και αξίζει το ίδιο χειροκρότημα όπως στο 2-1 με Ακτή. Εμείς αποφασίζουμε. Και ο κόσμος ακολουθεί.

Διαβάστε ακόμα:

Επικίνδυνος μαλάκας, όποιος δεν βλέπει γήπεδο