ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΙ ΤΟ ΦΙΦΤΥ-ΦΙΦΤΥ
Είσαι δημοσιογράφος και βγάζεις μεροκάματο με το να γράφεις για την κωλομάδα σου. Τη μεγάλη ομάδα, για να κάνουμε ταμείο. Δεν έχεις δουλειά όταν είσαι συλλογικός ρεπόρτερ και σχολιαστής της πλάκας του Πανιωνίου και του Ηρακλή, του Απόλλωνα και του Ατρόμητου.
Για το παιχνίδι τάδε γράφεις χίλιες λέξεις, από τις οποίες μόνον οι 20-30 αφορούν την αντίπαλο της ομαδάρας σου. Γίνεται, ρε, ποδόσφαιρο με μια ομάδα; Αφού, λοιπόν, υπάρχουν στο γήπεδο δυο αντίπαλοι, γιατί εσύ ασχολήσαι μόνον με τη μια; Αυτός κι αν είναι ο φασισμός. Ο ρατσισμός.
Δεν φταίει ο δημοσιογράφος. Αν ο επαγγελματίας γράψει φίφτυ-φίφτυ, τότε οι αναγνώστες θα πουν «τι μαλάκας είναι ο τύπος, ασχολείσαι και με τους ανύπαρκτους…» Πήρες πρέφα;
Αυτό θα πει οπαδός. Θεωρεί ομαδάρα τη δική του ακόμα κι αν κερδίζει τους ανύπαρκτους.
Διαβάστε ακόμα: