ΤΟ «ΕΡΓΟ ΤΕΧΝΗΣ» ΤΗΣ ΤΖΕΝΙΦΕΡ ΛΟΠΕΖ
“Ο πισινός είναι το πρόσωπο της οπίσθιας όψης μας”. Δεν είναι δικό μου. Κάποιος το είπε αυτό, δεν θυμάμαι ποιος. Διαφωνείς, συμφωνείς, είναι μια μεγάλη κουβέντα αυτή για την αξία του πωπού, που όπως αναφέρουν οι ιστορικοί άρχισε να αποτελεί ένα ακόμα μέτρο του αισθητικού ιδεώδους από την εποχή της Αναγέννησης.
Γράφω τούτες τις αράδες με αφορμή την κουβέντα ενός ράπερ, που διετέλεσε για κάποιο διάστημα γκόμενος της Τζένιφερ Λόπεζ και χαρακτήρισε “έργο τέχνης” τον κώλο της τραγουδίστριας. Υποψιάζομαι ότι ο τύπος, ο εραστής της Λατίνας δεν μιλάει μόνον αισθητικά, αλλά και με την πείρα της ζωντανής επαφής με το εν λόγω έργο τέχνης, ίσως και με τη χαρά της διείσδυσης σ΄αυτό.
Βασιληάς το στήθος στις γυναίκες. Δεν υπάρχει διαφωνία σ' αυτό. Να είμαστε δημοκρατικοί. Να αποδεχόμαστε τα γούστα του κόσμου.Πράγματι, το πρώτο που κυττάει ένας άνδρας είναι οι δύο μπάλλες στο στέρνο κι όχι η απόληξη της ράχης. Το σημείο εκείνο του σώματος που κρύβει μυστικά ερωτικά και σεξουαλικά.
Ένας μεγάλος καλλιτέχνης, ο Νταλί είχε πει: ‘’Τα μεγαλύτερα μυστήρια της ζωής μπορούν να κατανοηθούν με τα οπίσθια”. Και γαμώ τις φιλοσοφικές κουβέντες. Κάποιοι, βέβαια, λάτρεις της σούφρας, διόλου τους ακουμπάει η φιλοσοφική αγωνία για κάθε μυστήριο της ζωής, όταν τη βρίσκουν στο σεξουαλικό με το πισωπόρτι.
Ο κώλος της Τζένιφερ Λόπεζ, πελώριος βέβαια, φουσκωτός, επιθετικός, είναι ζουμπουρλούδικος, τσιτωμένος σα μπαλόνι έτοιμος να σκάσει. Αν ήταν σαν δύο κουταβάκια δειλά και φοβισμένα κάτω από το μεταξωτό σεντόνι, ασφαλώς το παλληκάρι δεν θα μιλούσε για “έργο τέχνης”. Ούτε αν η κωλοχωρίστρα της τραγουδίστριας ήταν όλο ζάρες, σα σουφρωμένο χείλι θα δημοσιοποιούσε την καλλιτεχνική του αξία.
Διαβάστε ακόμα: