ΜΗΠΩΣ ΒΡΕΙ ΤΗ ΧΑΡΑ ΤΗΣ ΠΟΡΝΗΣ!
Άλλαξε κανάλι η κυρία Ελεωνόρα Μελέτη, και νέο κόνσεπτ με τη μεταγραφή της σ’ άλλη τηλεοπτική στέγη. Επόμενο ήταν το κορίτσι και η ομάδα υποστήριξης της να ψαχθούνε τι καινούργιο να παρουσιάσουν, να εντυπωσιάσουν. Όχι μια από τα ίδια. Κατέληξαν σε ιδέες πολύ προχωρημένες, τολμηρές, καμμία σχέση με τις μαλακιούλες που έπαιζε μέχρι σήμερα η πολυφωτογραφημένη και πολυσυζητημένη κυρία Ελεωνόρα Μελέτη.
Έκανε ναρκωτικά, λέει, στο Άμστερνταμ και πεζοδρόμιο στην Αθήνα. Παρίστανε την πόρνη. Αυτά είναι επικίνδυνα πράγματα. Όλες οι κακές συνήθειες έχουν την καύλα τους. Γι’ αυτό είναι ερεθιστικές, άλλωστε. Και δεν είναι τίποτα να εξελιχθούν σε εθιστικές.
Μιλάει η επιστήμη. Η ίδια η ζωή μιλάει. Όλοι π.χ. οι τζογαδόροι, όπως και οι αλκοολικοί κάποτε ήταν παρθένες. Άσχετοι. Με το που δοκιμάζουν είχαν την άγνοια του κινδύνου. Καμμία σκέψη ότι θα γλιστρήσουν στο λούκι.
Σκληρό επάγγελμα η πορνεία. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία τα κορίτσια υποχρεώνονται από τις δυσκολίες της ζωής να γίνουν πληρωτικές. Και όσο να το συνηθίσουν, δύσκολο να φθάσουν να τους αρέσει αυτή η δουλειά. Να ξαπλώνουν με τον κάθε μαλάκα. Με τον κάθε λεχρίτη.
Υπάρχουν και οι εξαιρέσεις, όμως. Πάντα! Την ξέρεις την ιστορία της Ωραίας της Ημέρας. Της ταινίας τους Luis Bunuel, το 1967, με πρωταγωνίστρια την Catherine Deneuve. Ερωτευμένη και τρισευτυχισμένη, κοπέλλα συντηρητική στο έργο η Κατρίν Ντενέβ ξαφνικά αισθάνεται την επιθυμία να δουλέψει σε «σπίτι». Ξεκίνησε πειραματικά και της άρεσε.
Για τις ανάγκες της εκπομπής, δηλαδή για την τηλεθέαση η κυρία Μελέτη έγινε πουτανοκυρία. Μήπως γίνει και πουτανόδουλη. Λέμε. Και δεν αναφερόμαστε στην
περίπτωση της τηλεπερσόνας. Λέμε τι μπορεί να ανακαλύψει μια γυναίκα, μια στις τόσες αν δοκιμάσει, γι’ αυτόν η, εκείνον τον λόγο, να ψωνίζεται. Να υποδυθεί την καλτάκα στα κρυφά, όχι στα φανερά όπως έκανε η κυρία Ελεωνόρα.
Διαβάστε ακόμα: