Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΠΑΠΑΡΑ ΥΠΟΥΡΓΟΥ
Βγάζει χοντρά λεφτά το κράτος στην Αγγλία από το ποδόσφαιρο. Αυτή είναι η δουλειά του κράτους, κύριοι μαλάκες. Να φορολογεί. Να τα παίρνει κανονικά. Οι άλλοι να δουλεύουν, ποδοσφαιριστές, προπονητές, μάνατζερ, μεγαλομέτοχοι, όλο το βιομηχανικό σύστημα του ποδοσφαίρου, και το κράτος να κάνει ταμείο κι αυτό.
Έτσι πάει. Όχι μόνον οι παίκτες να στρογγυλεύουν τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους. Όχι μόνον τα κανάλια να εκμεταλλεύονται εμπορικά το ποδόσφαιρο. Πώς, όμως, το κράτος θα βάζει χέρι στην τσέπη του οικονομικού γίγνεσθαι στο ποδόσφαιρο αν το πρωτάθλημα είναι της πλάκας;
Η συγχωρεμένη Θάτσερ δικαιολογημένα θεωρούσε σαν «εθνικό προϊόν» το ποδόσφαιρο κι όταν το παραξήλωσαν οι χούλιγκαν έδωσε το σύνθημα. Κόψτε τους τον κώλο. Τι πλάκα είναι αυτή, ένα καταναλωτικό αγαθό να επηρεάζεται η ποιότητα και η βιωσιμότητά του από την οργανωμένη αλητεία κάποιων μαστούρηδων.
Και να σκεφθείς ότι στην Αγγλία δεν υπήρξε το φαινόμενο οι οργανωμένοι να ελέγχουν τη διοίκηση μιας ΠΑΕ, ο μεγαλομέτοχος να ταϊζει μεροκάματα τα πρωτοπαλλήκαρα των συνδέσμων.
Δύο δις το χρόνο είναι το ποσό που παίρνουν στη σούμα οι 20 ομάδες της πρέμιερ ληγκ από την παραχώρηση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων. Αύξηση κατά 40% σε σύγκριση με το προηγούμενο τριετές συμβόλαιο. Αυτό σημαίνει ότι κάνει καθαρά παντελόνι 70-80 εκ. ευρώ η κάθε μία ομάδα, κατά μέσο όρο.
Μέσα και το κράτος. Πάντα. Ό, τι γίνεται, ό, τι πουλιέται, ό, τι αγοράζεται, σε κάθε συμφωνία, σε κάθε συμβόλαιο παίκτη, το κράτος θα πάρει το μερτικό του. Είπαμε. Αυτή είναι η σκοπιμότητα του κράτους. Να φορολογεί. Να εισπράττει από τους φόρους. Εδώ στην Ελλάδα τι κάνουμε;
Ο κάθε παπάρας υπουργός λέει ότι το πρωτάθλημα είναι βρώμικο. Αυτό το ξέρουμε. Αυτό το ξέρουμε πολύ καλύτερα από τον κάθε άσχετο υπουργό, που κάνει τον πονηρό όταν λέει ότι υπάρχει διαφθορά στο ποδόσφαιρο. Και τι κάνει η κάθε παπάρα υπουργάρα για να ζωντανέψει το πρωτάθλημα κι έτσι το κράτος να κονομάει; Δηλώσεις στα μικρόφωνα. Αυτό κάνει. Μετά φωτογραφιών.
Διαβάστε ακόμα: