ΓΙΑΤΙ ΙΝΤΡΙΓΚΑΡΟΥΝ ΟΙ «50 ΑΠΟΧΡΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΓΚΡΙ»
Δεν μου κάνει εντύπωση καμμία που όλοι, ειδικοί κι όχι, διότι και οι μη ειδικοί έχουν δικαίωμα γνώμης, απορρίπτουν την ταινία «50 αποχρώσεις του Γκρι». Πραγματικά, όλοι συμφωνούν ότι το φιλμ ιντριγκάρει όχι επειδή είναι κάτι το εξαιρετικό, όσο διότι είναι η κινηματογραφική εκδοχή του πολυσυζητημένου και μπεστ σέλλερ βιβλίου. Αν, δηλαδή, δεν είχε προηγηθεί ο θόρυβος για αυτή τη μαλακία, μαλακία σκέτη λένε ότι είναι και το βιβλίο, η ταινία θα περνούσε στο ντούκου.
Γράφεται βιβλίο με αφορμή την επιτυχία μιας ταινίας. Όπως, και το συνηθέστερο, γίνεται ταινία με βάση ένα καλό βιβλίο που το στόρυ του προσφέρεται για σεναριοποίηση, για κινηματογραφοποίηση. Τι ακριβώς συμβαίνει με τις «50 αποχρώσεις του Γκρι»; Θα δώσω τη δική μου απάντηση, χωρίς να χρειαστεί να έχω διαβάσει το βιβλίο, ούτε θα το διαβάσω, και χωρίς να δω την ταινία, ούτε πρόκειται να την δω.
Παρένθεση. Δεν θα διαβάσω το βιβλίο και δεν θα δω την ταινία διότι έχω πειστεί ότι και τα δύο είναι μάπα.
Επί του θέματος. Γιατί έκανε τρελλές πωλήσεις μια σεξ, όχι ερωτική, ιστορία ανάμεσα σε μία παρθένα κι έναν νεαρό πλούσιο και πετυχημένο επαγγελματικά που γουστάρει επαφές με χειροπέδες και μαστίγια; Νομίζω ότι τα πράγματα είναι τόσο απλά. Παρ' ότι το βιβλίο ήταν για τα μπάζα, για πολτοποίηση, από πλευράς λογοτεχνικής αξίας, είχε επιτυχία διότι ο κόσμος, κυρίως οι γυναίκες βρήκαν στο πρόσωπο της Αναστάζιας, της ηρωίδας, το αντικείμενο των δικών τους φαντασιώσεων.
Διαβάστε ακόμα: