ΚΑΙ Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΝΤΑΒΑΤΖΗΔΩΝ
του Ανειδίκευτου Συνεργάτη
Η Πολιτεία ετοιμάζεται για μία ακόμη μάχη κατά των νταβατζήδων. Την τέταρτη κατά σειρά. Η «τρίτη και καλή», μας προσπέρασε προ ετών και η «τέταρτη και πιο καλή» δεν πείθει και τόσο. Ιδιαίτερα όταν ακούω ότι η κυβέρνηση πορεύεται με την ...τεχνολογία του 2005, για τον βασικό μέτοχο, μέτρο που εγκαταλείφθηκε όταν κάποιοι αρμόδιοι της εποχής εκείνης συνθηκολόγησαν. Και σ' αυτή την περίπτωση, όπως και στα ανοίγματα στη Ρωσία, ο Αλέξης Τσίπρας σπεύδει να ολοκληρώσει το έργο του Κώστα Καραμανλή.
Μοιάζει να λέει στο φίλο του: «Κάνε στην μπάντα να δεις πως καθαρίζουν». Η μάχη των πολιτικών κατά των νταβατζήδων άρχισε τη δεκαετία του 1980, όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου με τα απωθημένα του 1965 και της Αποστασίας, επιχείρησε να λύσει μια και καλή τις διαφορές των Παπανδρέου με τους συγκροτηματάρχες του Τύπου, εγκαθιστώντας στη θέση τους έναν ελεγχόμενο νταβατζή, τον Γιώργο Κοσκωτά.
Το εγχείρημα προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων στους συνασπισθέντες εκδότες, που με τη βοήθεια και των κομμάτων της αντιπολίτευσης, όχι μόνο προκάλεσαν την πτώση του, αλλά και τον έστειλαν στο Ειδικό Δικαστήριο.
Το εκπληκτικό στην περίπτωση είναι ότι οι ίδιοι που τον έστειλαν στο εδώλιο, οι ίδιοι τον απάλλαξαν από τις κατηγορίες καταθέτοντας υπέρ του. Το ακόμη πιο εκπληκτικό, όμως έγινε στη συνέχεια. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, που είχε ηγηθεί του αγώνα κατά του Παπανδρέου, αφού έκανε στα μέτρα τους το νόμο για την ιδιωτική τηλεόραση, είχε την ίδια τύχη όταν αρνήθηκε να ακυρώσει τα σχέδια του για την ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ.
Μέσα σε ένα γενικευμένο μπάχαλο από τις συνδικαλιστικές κινητοποιήσεις, βουλευτές – φίλοι του Αντώνη Σαμαρά ανεξαρτητοποιήθηκαν, προκαλώντας την πτώση της κυβέρνησης του. Η τρίτη αναμέτρηση εκλεγμένης κυβέρνησης με τους νταβατζήδες είχε προγραμματιστεί να γίνει την πρώτη τετραετία Καραμανλή, μετατέθηκε όμως για την δεύτερη και τελικά ματαιώθηκε. Η κυβέρνηση έπεσε όχι γι αυτά που έκανε, αλλά γι αυτά που δεν έκανε στην υπόθεση Βατοπεδίου. Βρισκόμαστε τώρα λίγο πριν από μία ακόμη αναμέτρηση, αυτή τη φορά εφ όλης της ύλης όπως προαναγγέλλεται.
Διαβάστε ακόμα: