ΜΕ ΠΛΑΝΑ ΓΥΜΝΗΣ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ

«Φεστιβάλ κινηματογράφου» το λένε. Είναι δύσκολο να πεις πως θα ήταν το πιο ακριβές να αποκαλούνε μια έκθεση ταινιών με όλο και περισσότερο μπανιστηρτζήδικο σεξ. Πώς να κάνει εισιτήρια ένα φιλμ σήμερα, ακόμα κι αν είναι υψηλής τέχνης, ποιοτικό, κουλτουριάρικο, όλα αυτά, όταν δεν έχει να σου δώσει πλάνα γυμνής σεξουαλικής αλήθειας.

Ένας άνδρας το κάνει με μια γυναίκα. Μου το δείχνεις στο σινεμά και αηδιάζω. Όπως να μ' αφήνουν αδιάφορες οι σκηνές του πηδήματος. Όπως καρφώνονται μέσα μου μια ζωή, με ερεθίζουν, και θέλω εκείνη τη στιγμή μια γυναίκα να κάνω το ίδιο, όπως οι δύο ηθοποιοί της ταινίας.

Επόμενο είναι οι σκηνοθέτες να φτιάχνουν ταινίες αναζητώντας το «κάτι άλλο», το κάτι πιο προχωρημένο, πιο προκλητικό, κάτι που δεν είχε ξαναπαρουσιαστεί μ' έναν άνδρα και μια γυναίκα όταν συνουσιάζονται. Καμμία αντίρρηση!

Το βασίλειο της βίας είναι ο κινηματογράφος. Η ζούγκλα της βίας. Μπουνίδια, πιστολίδια, βασανιστήρια, δολοφονίες, ψυχοανωμαλίες. Και σεξ! Βία και σεξ. Σήμερα, λοιπόν, το στοίχημα του σινεμά είναι στο σεξ. Βραβευμένοι ηθοποιοί, καταξιωμένοι, ταλαντούχοι, άνδρες και γυναίκες, αποδέχονται να γυρίσουν ταινίες με πλάνα τολμηρά, να κάνουν μπροστά στην κάμερα πράγματα που ίσως αποφεύγουν στην προσωπική τους -πραγματική- ζωή.

Τα πάντα όλα δείχνουν στο σεξ οι ταινίες στο φετεινό φεστιβάλ των Καννών. Κι όταν λέμε τα πάντα όλα, εννοούμε περισσότερο απ' όλα.

Διαβάστε ακόμα:

Ετοιμο το πορνό των πορνό