ΠΟΙΟΣ ΕΡΙΞΕ ΠΕΠΟΝΟΦΛΟΥΔΑ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΤΗΣ ΡΑΧΗΛ

 

του Ανειδίκευτου Συνεργάτη

Η Ραχήλ Μακρή ως μέλος της Ένωσης Ευρωπαίων δημοσιογράφων, όπως δηλώνει στο βιογραφικό της, έπρεπε να γνωρίζει ότι είδηση που διαψεύστηκε παύει να αποτελεί είδηση, εκτός κι αν αυτός που την διακινεί έχει ατράνταχτα στοιχεία που διαψεύδουν τη διάψευση.

Διαφορετικά, η εμμονή της σε ότι αφορά πιθανολογούμενη πνευματική συγγένεια Ταγματάρχη – Παπακωνσταντίνου αν δεν καταντά εκνευριστική, γίνεται δεόντως ...απολαυστική. Ας θυμηθούμε το διάλογο στην Επιτροπή Θεσμών: «Δεν μου λέτε; Μία Ελισάβετ Παπακωνσταντίνου που προορίζεται για το ΔΣ της ΕΡΤ είναι βαφτισιμιά σας;». Ο Λάμπης Ταγματάρχης έδειξε να αιφνιδιάζεται και απάντησε με ένα ξερό «όχι». Μάλλον δεν έπεισε τη Ραχήλ, που είπε «...δεν απαντήθηκε το ερώτημά μου»! Και στη συνέχεια τον κατακεραύνωσε: «Θα επιμείνω στις ερωτήσεις, ξέρω ότι είναι βαφτισιμιά σας».

Στ' αλήθεια, πόσο χρονών κάνει η Ραχήλ την Έλλη Παπακωνσταντίνου για να λέει ότι έχει νονό τον 57χρονο Λάμπη; Λογικά δεν πρέπει ο νονός να έχει μία διαφορά 25-30 χρονών από τη βαφτισιμιά του;

Αν είναι έτσι, η ηλικία της Έλλης Παπακωνσταντίνου δεν πρέπει να ξεπερνά τα 32. Είναι όμως έτσι; Τα βιογραφικά της δεν αναφέρουν ηλικία, αναφέρουν, όμως κάτι αρκετά προσδιοριστικό των Απρίληδων που βαραίνουν τη νιότη της.

Ότι έζησε και εργάστηκε για μια δεκαετία (1995-2005) στο Λονδίνο σε θέατρα του West End, το Royal Court Theatre, Edinburgh Festival, Bac Theatre και αλλού. Ήταν, άραγε μικρότερη από 30 ετών , όταν πήγε φτασμένη το 1995 στο Λονδίνο, ενώ δύο χρόνια αργότερα, το 1997 πήρε και το πρώτο βραβείο σκηνοθεσίας στο φεστιβάλ του Εδιμβούργου;

Έχουν περάσει από τότε 20 χρόνια και τα αναφέρω όλα αυτά για να δείξω ότι υπήρχε κι άλλος δρόμος για να διασταυρώσει την είδηση η Ραχήλ Μακρή. Τουλάχιστον, αυτό θα έκανε ένας επαγγελματίας δημοσιογράφος του παλιού καιρού. Κι αν δεν το έκανε κακό του κεφαλιού του. Η Ραχήλ έφαγε τη χλαπάτσα και ούτε γάτα ούτε ζημιά. Αλλά αυτή είναι πολιτικός και δεν πιάνεται... Ας ψάξει τώρα να βρεί αυτόν που της έριξε την πεπονόφλουδα της αποκλειστικότητας.

Διαβάστε ακόμα:

Το σκληρό μάθημα του Ντε Νίρο σε φοιτητές