ΖΑΧΑΡΑΤΟΣ... ΧΩΡΙΣ ΖΑΧΑΡΗ!

Διάβαζα ένα άρθρο για τον Ζαχαράτο από την Αλεξάνδρα Τσόλκα, και μου ξύπνησαν οι αναμνήσεις. Τον γνώρισα στην Πάτρα πριν από 25 χρόνια. Θα ‘ταν δεν θα ήταν 25 χρόνων. Ένας τσουπωτός κομμωτής που του άρεσε να κάνει μιμήσεις γυναικών, να αντιγράφει το στυλ τους και να αφομοιώνει τις φωνές τους.

Θέλω λοιπόν να ασχοληθούμε μ’ αυτήν την περίπτωση που άλλοι λένε ότι είναι καταπληκτικός και άλλοι λένε ότι είναι υπέρ-εκτιμημένος. Ο Ζαχαράτος που λέτε, μεγάλωσε με όλα τα συμπλέγματα που μπορεί να έχει ένα ομοφυλόφιλο παιδί σε επαρχιακή πόλη. Επιπλέον έχοντας μια υπέρ-προστατευτική μητέρα, έγινε αυτό που λέμε, «το παιδί της μαμάς». Η μητέρα του, προσπάθησε να τον «δυναμώσει» και να τον κάνει προνοητικό. Φοβόταν για το μέλλον του παιδιού της. Εξ ου και ο Ζαχαράτος στα 25 αυτά χρόνια που δουλεύει κάνοντας μιμήσεις , έχει φτιάξει μια απίστευτη περιουσία σε ακίνητα. Η μητέρα του, του το έμαθε αυτό!

Ξεκίνησε να μεταμφιέζεται και να κάνει μιμήσεις σε μπαράκια της επαρχίας, δουλειές που του έκλεινε ο Σπύρος Ρέβης. Ύστερα κατάλαβε, ότι για να πετύχει, θα έπρεπε πρώτον να αδυνατήσει, δεύτερον να βάψει τα μαλλιά, τρίτον να κόψει την μύτη του, τέταρτο να κλείσει το κομμωτήριο και πέμπτο να μετακομίσει στην Αθήνα. Και έγιναν όλα αυτά με την σειρά που σας αναφέρω. Και ήρθε Αθήνα όπου άρχισε να δουλεύει. Όμως για ένα περίεργο λόγο, σχεδόν πάντα –σε όλες του τις δουλειές- γινόταν πρόξενος ανακατωσούρας, ίντριγκας και πράξεων πίσω από τις πλάτες των συνεργατών του. Είναι κάτι το εντυπωσιακό μ’ αυτόν τον άνθρωπο. Με όσους έχει δουλέψει, οι περισσότεροι δεν θέλουν να ξανασυνεργαστούν μαζί του. Γιατί;

Διαβάστε τη συνέχεια στο nikosonline.gr