ΟΙ ΚΑΝΑΛΑΡΧΕΣ ΠΙΟ ΙΣΧΥΡΟΙ ΑΠΟ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ!!!

Στην πιάτσα ισχύει το αξίωμα «Δεν κερδίζεις εκλογές αν έχεις κόντρα τα κανάλια». Σ' άλλη εκδοχή το «Δεν έχεις ζωή ως πρωθυπουργός με κόντρα τα κανάλια». Αυτή είναι η αλήθεια. H πραγματικότητα που κανένας πολιτικός δεν παραγνωρίζει. Ότι τα κανάλια, μιλάμε για τα ιδιωτικά, όχι την κρατική τηλεόραση, φτιάχνουν ευνοϊκό ή όχι κλίμα για την κυβέρνηση ή την αντιπολίτευση. Δίχως να δείχνουν ότι κάνουν παιχνίδι, έχουν αυτή τη μαστοριά.

Οι καναλάρχες είναι ανοικτοί στο νταραβέρι με την κυβερνητική εξουσία. Στηρίζουμε την κυβέρνηση, έχουμε αυτές τις απαιτήσεις. Και η στήριξη που προσφέρουμε είναι κυριλάτη, διακριτική, ύπουλη, αξιοπρεπέστατη, άλλωστε μόνο έτσι έχει αξία.

Δεν είναι ασύνηθες οι κυβερνήσεις να κάνουν «παραχωρήσεις», να ικανοποιούν σε προσωπικό επίπεδο επιχειρηματικές απαιτήσεις μεγαλομετόχων καναλιών. Ισορροπίες που πάντα είναι ρευστές, ένα διαρκές παιχνίδι εξουσίας-παραεξουσίας, ανάλογα με την κατά καιρούς ισχύ των δύο πλευρών.

Δεν υπάρχουν συμμαχίες, όλοι παίζουν με τα όπλα τους. Υπάρχει, παίζει η αλληλοεξάρτηση, το πόσο η μία πλευρά, της κυβέρνησης, έχει ανάγκη την πλευρά των μηντιαρχών. Είναι ένα νταραβέρι που περνάει από σαράντα κύματα.

Ο ανεξάρτητος τύπος, πιο σωστά τα μήντια όταν δεν ελέγχονται, είναι ο Νο1 πονοκέφαλος του εκάστοτε πρωθυπουργού. Όπως ο τζογαδόρος του ιπποδρόμου παρακολουθεί με αγωνία την κούρσα, έτσι και οι παρατρεχάμενοι του εξουσιαστή έχουν στο σημάδι και τσεκάρουν συνεχώς τα δελτία ειδήσεων των καναλιών. Και τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων.

Οι καναλάρχες έχουν ανάγκη την κυβερνητική εξουσία. Το κράτος, δηλαδή. Τα πακέτα και τις μπίζνες του δημοσίου. Έτοιμα λεφτά είναι. Και οι πολιτικοί «κρέμονται», δεν είναι υπερβολή αυτό, από τη «δημοσιογραφική» δυναμική των μήντια που τόσο εύκολα φτιάχνουν κλίμα σε βάρος της κυβέρνησης, μάλιστα σε περίοδο λαϊκής δυσφορίας.

Διαβάστε ακόμα:

Ο Μαρινάκης χωρίς την άδεια δεν έβγαινε από το μπουντρούμι