Η ΕΙΔΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ T.V. ΘΕΛΕΙ ΤΟ... ΡΟΥΧΟ ΤΗΣ

Κάποιους μήνες, ίσως και χρόνια έχω να κάτσω απέναντι στην τηλεόραση. Εκτός κι’ αν είναι να δω ποδόσφαιρο και σινεμά. Τι άλλο να δείς; Η τιλεόραση σε διώχνει. Η ελληνική τηλεόραση, για να είμαι συγκεκριμένος. Τα προγράμματα των ελληνικών καναλιών και τα δελτία ειδήσεων τους δεν είναι για μένα. Δεν με θέλουν για πελάτη τους, δεν απευθύνονται σε μένα.

Η κουβέντα με αφορμή οτι από απόψε κάνει πρεμιέρα στον αντένα ο Νίκος Χατζηνικολάου. Θέλω σοβαρό δελτίο ειδήσεων. Λάθος! Τι θα πει «θέλω»; Καμία υποχρέωση σε μένα δεν έχει ο αντένας, ο Χατζηνικολάου, ο όποιος. Ούτε εγώ είναι λογικό να έχω απαιτήσεις, από κανέναν.

Ακόμα και για την κρατική τηλεόραση την οποία την πληρώνω. Νταηλίκι βάζει το χέρι το κράτος στην τσέπη μου για την ΕΡΤ. Και να πλήρωνα με τη θέλησή μου συνδρομή στην κρατική τηλεόραση, πάλι δεν θα διαμαρτυρόμουν για τη χαμηλή ποιότητα της. Απλά θα αποφάσιζα να διακόψω την συνδρομή, αν δεν με ικανοποιούσε η ΕΡΤ.

Επί του θέματος. Το δελτίο ειδήσεων πρέπει να το χαρακτηρίζει μια ιερότητα. Ένας σεβασμός στην είδηση. Το δελτίο ΥΠΗΡΕΤΕΙ την είδηση, δεν την χρησιμοποιεί. Δεν εκβιάζεις τη συγκίνηση, ούτε το χαβαλέ από την είδηση, που πιθανόν να αφορά θάνατο, δυστυχία, καταστροφή, κίνδυνο.

Η ικανότητα, η τέχνη του μάστορα που παρουσιάζει τις ειδήσεις είναι να βγάζει απ' αυτές την ουσία τους, την αξία τους. Ναι, η κάθε είδηση έχει μια σκοπιμότητα, κουβαλάει ένα «μήνυμα».

Με το κατάλληλο ρούχο με το οποίο ντύνεται η κάθε είδηση, ο παρουσιαστής κλάσεως προσδίδει την ανθρωπιστική ή πολιτική της διάστασης, ακόμα κι αν την πασάρει με τον πιο αντικειμενικό, τον πιο δημοσιογραφικό τρόπο.

Διαβάστε ακόμα:

Με Χατζηνικολάου αλλαγή σέντερ φορ στον ΑΝΤ1