ΣΠΗΚΕΡ ΤΗΣ ΠΛΑΚΑΣ, ΚΑΙ ΑΔΙΟΡΘΩΤΟΙ
Αν γνωρίζεις ελληνικά είναι βασανιστικό να ακούς τους επαγγελματίες της συμφοράς όταν περιγράφουν ποδοσφαιρικό παιχνίδι. Δέχεσαι κανονική επίθεση. Δεν είναι ότι κάποιοι βγάζουν την οπαδική τους νοσηρότητα, ο τηλεοπτικός τους λόγος είναι αλβανικός. Σκοπιανός. Κογκολέζικος. Κινέζικος.
Για παράδειγμα ο του κοσμοτέ στο ματς Οσμανλή- Ολυμπιακός 0-3, Θανηλάκης στο όνομα. Ούτε ελληνικά μιλάει, ούτε ποδοσφαιρικά, ούτε τηλεοπτικά. Λέει «Οι Τούρκοι...» αναφερόμενος στην Οσμανλή. Από τους ένδεκα ποδοσφαιριστές της εννέα δεν είναι Τούρκοι. Το σωστό είναι να πει «Η τούρκική ομάδα...», όχι «Οι Τούρκοι...». Όπως δεν θα πει «Έλληνες» τον Ολυμπιακό, αλλά «ελληνική ομάδα».
Όπως δεν θα πει «Χανιώτες» τους παίκτες του Πλατανιά και Μακεδόνες εκείνους του ΠΑΟΚ. «Περιστεριώτες» τον Ατρόμητο και «Νεοσμυρνιώτες» τον Πανιώνιο.
Η μπάλα καταλήγει κόρνερ και ο Θανηλάκης λέει «Έχουμε κόρνερ…». Ποιοι το… έχουμε; Ο διαιτητής σφυρίζει φάουλ, ο Θανηλάκης λέει «Έχουμε φάουλ...». Εμείς οι τηλεθεατές το... έχουμε το φάουλ; Ο Θανηλάκης, οι συνεργάτες του στο κανάλι το... έχουμε. Αυτοί το κάνανε το φάουλ. Αυτοί το κέρδισαν.
Ο σπήκερ, έτσι όπως τον λέγαμε πιτσιρικάδες, είναι παρατηρητής. Σχολιαστής. Δεν παίζει μπάλα, δεν κερδίζει, δεν χάνει.
Περίεργο. Της πλάκας είναι οι σπήκερ στα πρώτα τους... σκιρτήματα μπροστά στο μικρόφωνο. Της πλάκας παραμένουν και μετά από δέκα, και 20 χρόνια. Περίεργο. Και μελαγχολικό.
Διαβάστε ακόμα: