ΕΣΕΝΑ ΤΟΝ ΚΑΠΕΤΑΝ ΧΑΛΙΑ ΘΕΛΟΥΜΕ!

Ξεκινώ για το πρώτο κείμενο της νέας χρονιάς. Δύσκολο. Καθόλου. Δύσκολο θα ήταν αν δεν έκανα χρόνια πολλά αυτή τη δουλειά. Ποιό να ΄ναι, αναρωτιέμαι το πρώτο από τα πέντε - δέκα πράγματα που γυροφέρνουν στη σκέψη μου τούτες τις μέρες. Τις τελευταίες ώρες του 2017 και τις πιο φρέσκες του 2018. Εκείνο που αξίζει την πρωτιά, πρώτο αυτό να εμφανιστεί.

Ένας ακόμα μνημονιακός χρόνος για τους Έλληνες σημαίνει ένα ακόμα χειρότερο, πιο σκληρό χρόνο σε σύγκριση με τον προηγούμενο. Κι όμως!!! Η σαχλαμάρα θα συνεχίσει να κυριαρχεί, να πρωταγωνιστεί στην καθημερινότητα της χώρας. Στάνταρ μπετόν. Υπεύθυνη είναι η συνωμοσία χιλιάδων, εκατοντάδων χιλιάδων ανώνυμων και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Δεν καταλαβαίνουν τίποτα. Η μαλακία τους σπάει καρύδια.

Η Ιστορία μας δίδαξε πως όταν υπάρχει πείνα, χώρο να βρει η σαχλαμάρα είναι απίθανη. Ούτε χαραμάδα. Η σκέψη πάει μόνον στο πως ο άλλος θα την βγάλει. Όχι να κάνει πλακίτσες. Στα στριμωκωλιάσματα δεν παίζει καμία διάθεση να ειπωθεί το περιττό. Το αχρείαστο.

Να, όμως, που ενώ από χρόνο σε χρόνο σφίγγουν οι κώλοι, ο μαλάκας συνεχίζει να την βαράει κανονικά. Να ζει στην κοσμάρα του, και να νοιώθει την ανάγκη να το δείχνει. Ένα καρό ηλεκτρονικά μέσα του ‘χουν ανοικτή την πόρτα. «Πες τα, μεγάλα..., εσένα θέλουμε τον χάλια, εσύ, μόνον εσύ μπορείς να δείξεις πόσο περισσότερο χαμένο κορμί είσαι στο πρωταθλητισμό σας, όλων των ρεζίληδων της φυλής σου...».

Διαβάστε ακόμα:

ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΚΟΚΚΑΛΟ