Ο,ΤΙ ΘΕΛΕΙ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΤΟΥ 1821
Δεν πας μπροστά όταν η κριτική είναι ταυτισμένη με το… πανηγύρι. Δεν υπάρχεις στο χάρτη όταν κερδίζεις διότι είσαι τυχερός και επιτρέπεις να μπαίνει στη ζωή σου η... λογική του ποδοσφαίρου. Όπου νικάει και ο κατώτερος. Ο χειρότερος. Ο πιο φτηνός. Όπου το φιατάκι ξεπερνά σε ταχύτητα τη μερσεντές. Ο ΑΜΕΑ κερδίζει τον μη έχοντα πρόβλημα σωματικής αναπηρίας.
Η κριτική σε πάει μπροστά. Η κριτική ανοίγει μάτια, διώχνει τις τσίμπλες. Με την κριτική γνωρίζεις τον εαυτό σου, αν έκανες σωστά τούτο και το άλλο. Αν, επίσης, καταργείς την κριτική ή αντί της αυτοκριτικής, της αυτογνωσίας, επικαλείσαι δικαιολογίες στην αποτυχία, τότε μένεις πίσω. Πας με την όπισθεν.
Κόντρα στην Σέλτικ η ΑΕΚ έγραψε έπος. Στ’ αστέρια η ΑΕΚ. Πετάει η ΑΕΚ. Σε καμαρώνω ΑΕΚάρα. Τι είναι αυτά; Πρωτοσέλιδα. Και στις μέσα σελίδες ό,τι θέλει ο Έλληνας του 1821. Εκείνος που αν του πεις την αλήθεια νοιώθει ανύπαρκτος. Μηδενικός. Ανήμπορος.
Να το λάβουμε υπ' όψιν. Υπάρχουν και σήμερα πατριώτες που δεν αντέχουν την κριτική στην πολιτική, στο ποδόσφαιρο. Μόνο στον... έρωτα δικαιολογείται εκείνος που γουστάρει να μην αντέχει την αλήθεια. Βρήκα την ευκαιρία ο μαλάκας να κάνω την πλάκα μου.
Διαβάστε ακόμα: