ΝΑ ΒΡΕΙ ΤΗΝ ''ΑΛΗΘΕΙΑ'' ΤΟΥ Ο ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ...

Σα σήμερα γεννήθηκε. Λάθος. Δέκα χρόνια πριν δουλευότανε στο μυαλό του Καραγιαννίδη. Σα σήμερα στις 30 Νοεμβρίου, το 1982, έγινε η έλευσις του «ΦΙΛΑΘΛΟΥ». Η έκδοση του. Η κυκλοφορία του. Η γέννησις είχε προηγηθεί. Άλλο είναι τα γεννητούρια, άλλο τα Ελευσίνια Μυστήρια του «ΦΙΛΑΘΛΟΥ».

Η Έλευσις ναι, η Γέννησις ναι, όχι ο θάνατος. Ο «ΦΙΛΑΘΛΟΣ» δεν πέθανε. Όσο ζει στη μνήμη των φιλαθλαίων, εκείνων των αναγνωστών που συνωμοτικά συμμετείχαν στην τρέλα εκείνης της φυλλάδας, ο «ΦΙΛΑΘΛΟΣ» υπάρχει ακόμα.

Η σκέψη ήταν το μέγα όπλο του «ΦΙΛΑΘΛΟΥ». Αυτό ήταν το προϊόν που παρήγαγε. Δεν ήρθε να σου πει ότι η ομάδα σου είναι μεγάλη και του αλλουνού η ομάδα του μία ξεφτύλα. Βεβαίως και ο ''ΦΙΛΑΘΛΟΣ'' κι αυτή ήταν η τεράστια μαγκιά του, διαβαζότανε από οπαδούς. Οι οποίοι, όμως, δεν ήταν μόνο πιστοί ποδοσφαιρικής ομάδας, αλλά και πατέρες, και σύζυγοι, και επαγγελματίες, πολίτες, φορολογούμενοι, ψηφοφόροι, καταναλωτές σουπερ-μάρκετ, διασκέδασης, ένδυσης, τζογαδόροι.

Ποια είναι η κουβέντα; Διάβαζαν τη φυλλάδα και αντιλαμβανόντουσαν ότι αγνοούσαν βασικά, βασικότατα πράγματα που δεν τους είχε μάθει το σχολείο, η οικογένεια, η θρησκεία. Πράγματα που τα είχαν ανάγκη και τους έκαναν πιο όμορφη την καθημερινότητα τους, και τους ανέβαζαν το επίπεδο σκέψης τους. Χωρίς ποτέ ο ''ΦΙΛΑΘΛΟΣ'' να τους κάνει κατήχηση. Και χωρίς ποτέ να τους πουλήσει ''αλήθεια'', διότι ποτέ δεν τους υπέδειξε το σωστό, το έντιμο, το αξιοπρεπές. Πούλαγε σκέψη, άρα ο αναγνώστης ας ψάξει μόνος του την αλήθεια που γουστάρει. Εκείνη την αλήθεια με την οποία θα βολευτεί... Αν τον ενδιαφέρει μια αλήθεια, αν έχει ανάγκη μια τέτοια μαλακία.