ΔΕΝ ΦΤΑΙΝΕ ΑΥΤΟΙ, Ο ΘΕΟΣ ΦΤΑΙΕΙ

Το πιο φοβερώτερο απ’ όλα. Το άπαικτο. Γράφεις κάτι και δυο μαλάκες για άσχετο θέμα αρπάζονται μεταξύ τους. Και ανταλλάσσουν γαλλικά. Στο διαδίχτυο, που αλλού.

Άρες, μάρες, κουκουνάρες που έλεγε και ο παππούλης μου. Εσύ γράφεις για το άλφα και το βήτα και οι πιωμένοι, αυτοί που κυκλοφορούν με κλειστά τα ανοικτά τους μάτια, αυτοί που ακούνε ήχους από το υπερπέραν στο σύμπαν της μαλακίας, της πέραν του πέρατος ανθρώπινης μαλακίας, μπερδεύουν τα σάλια τους εκτός θέματος, εκτός τόπου και χρόνου, εκτός λογικής και γήινης ζωής.

Βρε, χάλια. Εγώ γράφω π.χ. για κάποια υδάτινα πλάσματα του βυθού, δέκα χιλιόμετρα μέσα, που δεν τα φθάνει ο Θεός, ένας είναι ο Θεός, ο Ήλιος. Κι εσύ, ο γάβρος, με αφορμή το κείμενο μου αρπάζεσαι μ’ έναν βάζελο. Δεν φταίτε εσείς. Ο πούστης ο Θεός Ήλιος φταίει που δεν σας καίει.

Διαβάστε ακόμα:

ATHENS ALIVE, ΑΛΛΟ ΣΤΗΜΕΝΟ ΨΕΜΑ