ΠΕΝΗΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ Γ' ΕΘΝΙΚΗ

Πιτσιρίκι ήμουνα με κοντό παντελόνι και άκουγα από το ραδιόφωνο τις Κυριακές τις μεταδόσεις των ποδοσφαιρικών αγώνων. Λοιπόν. Ήταν πολύ καλύτερες οι περιγραφές τότε απ’ ό,τι σήμερα. Δεν ήταν καλές, αλλά ήταν πολύ καλύτερες σε σύγκριση με τις σημερινές φτωχαδιές. Και δεν ήταν καλές οι ζωντανές ραδιοφωνικές περιγραφές πριν 50 και 60 χρόνια διότι δεν είχαν ποδοσφαιρικό χρώμα.

Άλλο μεταδίδω ποδόσφαιρο, όπου δεν είναι αρκετός ο ψεύτικος και στημένος δήθεν ενθουσιασμός του σπήκερ, κι άλλο μια παρέλαση, μια αποκριάτικη εκδήλωση, μια προεκλογική συγκέντρωση. Από τον επαγγελματία στο γήπεδο με το μικρόφωνο στο στόμα περιμένεις να είναι μυημένος στο ψυχισμό του ποδοσφαίρου και να έχει συναίσθηση πως απευθύνεται σε ποδοσφαιρόφιλους.

Σα σήμερα 22 Ιανουαρίου, το 1927, έγινε η πρώτη στην Ιστορία από ραδιοφώνου μετάδοση ποδοσφαιρικού αγώνα. Από το Χαϊμπουρυ του Λονδίνου το Άρσεναλ -Σεφιλντ Γιουναϊτεντ.

Δεν το συζητάμε ότι με τα χρόνια και στην Αγγλία, και σ' άλλες χώρες βελτιώθηκε η ποιότητα της ραδιοφωνικής μετάδοσης. Και βρήκε το στυλ, διαφορετικό βέβαια στα ευρωπαϊκά ή τα λατινοαμερικάνικα γήπεδα.

Στην Ελλάδα μεταδίδουν από ραδιόφωνα και τηλεόραση επαγγελματίες άνθρωποι κι ο θεατής θέλει να μειώνει τη φωνή. Να μην τους ακούει. Σε χαλάνε αν τους ακούσεις. Δεν είναι φοβερό;

Να έχεις στην Ελλάδα 50 χρόνια τηλεόραση και στο συγκεκριμένο ζήτημα να είσαι 50 χρόνια σταθερά στη γάμα εθνική.

Διαβάστε ακόμα:

ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ…