ΠΙΑΣΤΗΚΑΝ ΚΟΡΟΙΔΑ ΟΙ ΠΟΡΝΟΛΑΤΡΕΣ
Μια νοικοκυρούλα, μια ανύπαρκτη συγγραφέας, έγραψε για πρώτη φορά βιβλίο, εμφανίστηκε με ψευδώνυμο κι έκανε το best seller της δεκαετίας. Το πόνημα της με τον λογοτεχνικής αινιγματικότητας τίτλο “Οι 50 αποχρώσεις του γκρι” είναι μια τσόντα ατελείωτη στο χαρτί. Και τι περίεργο(;), το εν λόγω πορνογράφημα έπιασε τρελές πωλήσεις, μάλιστα σύμφωνα με τις έρευνες αγοράς από γυναίκες ηλικίας 40-50, όχι κοριτσόπουλα.
Μια ιστορία σεξουαλική, όχι ερωτική, ανάμεσα σε μία παρθένα κι έναν νεαρό πλούσιο και πετυχημένο επαγγελματικά που γουστάρει επαφές με χειροπέδες και μαστίγια. Βιβλίο για τα μπάζα, για πολτοποίηση πριν διαβαστεί.
Επόμενο να γίνει ταινία το βιβλίο, και λόγω της απίστευτης εμπορικής επιτυχίας να εκδοθεί και η συνέχειά του, το Νο 2 με τις 50 Αποχρώσεις. Και να ακολουθήσει και στο σινεμά δεύτερη ταινία. Η σάχλα καπάκι στη σάχλα. Δεν είναι η πρώτη φορά, γι αυτό δεν χαρακτηρίζεται φαινόμενο το γεγονός να κάνει σουξέ μια πατάτα. Να μη διαβάζονται τα δυο βιβλία, να είναι για πέταμα και οι δυο ταινίες.
Στην Ελλάδα η ταινία προβλήθηκε σα σήμερα 12 Φεβρουαρίου, το 2015, μια μέρα πριν από την παγκόσμια πρεμιέρα της. Για τους κριτικούς του σινεμά Οι 50 αποχρώσεις ήταν οι 500 αποχρώσεις της κοροϊδίας. Όχι μόνον απέρριψαν ποιοτικά το φιλμ αλλά εξέφρασαν και την κατάπληξη τους για την απουσία... σεξ! Σε άλλη ταινία, που ούτε καν θεωρείται πορνογραφική, ο θεατής βλέπει γυμνό σε κάποια δόση, απολαμβάνει σεξουαλική πράξη με πλάνα άξια για ταινιοθήκη. Στην ταινία των 50 Αποχρώσεων του Γκρι που σκηνοθέτησε γυναίκα και παίχθηκε στο φεστιβάλ του Βερολίνου, όλοι έμειναν στην... πείνα. Γίνεται αυτό, ρε;
Να, που έγινε. Πρωταγωνιστούν μια 26χρονη Τεξανή ηθοποιός κι ένας 33χρονος Ιρλανδός, το ζευγάρι που στο βιβλίο το ρίχνουν στις ανωμαλίες και στις σεξουαλικές ακρότητες, όμως στο σινεμά αφήνουν τον θεατή στη δίαιτα. Να, όμως, που ο κόσμος έτρεξε να δει την ταινία. Γιατί; Έχει προηγηθεί απίστευτη προπαγάνδα για το βιβλίο.
Συμβαίνει. Δεν πάει τζάμπα ο θόρυβος ακόμα και για μια σκέτη μαλακία. Η ψυχολογία της μάζας είναι ''Μην το χάσουμε, μην και δεν το διαβάσουμε, δεν δούμε το έργο... ''. Σίγουρα η ταινία θα πήγαινε άπατη αν δεν προκαλούσε ατέλειωτες συζητήσεις και, κυρίως, διότι εξέφραζε τα σεξουαλικά, λέει, απωθημένα της μεσήλικης γυναίκας της μέσης κοινωνικής τάξης. Οι κυρίες της διπλανής πόρτας στο πρόσωπο της Αναστάζιας, της ηρωίδας του βιβλίου, βρήκαν, λέει, το αντικείμενο των δικών τους φαντασιώσεων.
Διαβάστε ακόμα: