ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ, ΚΙ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ...

Πρώτη σκέψη είναι να γίνω περισσότερο προσεκτικός. Για να αποφύγω όσο είναι δυνατόν να διαβάζει κάποιος αυγά όταν εγω γράφω για καλάθια. Συμβαίνει και τούτο το απίθανο; Όχι μόνο μια και δυο φορές. Από την εποχή της φυλλάδας κρατάει η δουλειά. Να καραξεφτυλίζει ο αποδυτηριάκιας με τον δικό του τρόπο πρόσωπο της επικαιρότητας και αναγνώστης να απορεί:

- Μα, είναι δυνατόν, ρε, αποδυτηριακιά, να γλύφεις τον Πολάκη;

Κι' όμως είναι δυνατόν, ο αποδυτηριάκιας να γράφει μαύρο για τον Πολάκη, για ένα άλλο θέμα, και αναγνώστης να το διαβάζει για άσπρο. Οπότε τι κάνεις; Αυτό που λέμε. Γίνεσαι περισσότερο προσεκτικός. Ε, όχι, ρε! Πόσο άκόμα πιο... προσεκτικός να καταντήσω, αρκετά έχω γίνει μποσικός στο διαδίκτυο, από το... φόβο μήπως με παραξηγήσουν.

Στο πνεύμα της γελοιοποίησης του Πολάκη θα τον γράψω και Παυλάρα τον συριζαίο υπουργό και θα τον πω πρώτη φίρμα της μαίμούς αριστεράς μετά τον Τσίπρα, με τη μαγκιά να κυκλοφορεί στραβά τη σκούφια του. Δεν θα βάλω,λοιπόν, κι άλλο φρένο στην πένα μου επειδή κάποιοι όχι μόνο δεν ξέρουν να διαβάζουν αλλά και κάνουν σχόλια σε γραπτό του αποδυτηριάκια, που τους εκθέτουν. Και από πάνω ΄''μειώνουν'' τον αποδυτηριάκια, διότι αποδεικνύεται ότι τον διαβάζουν και άτομα που δεν ξέρουν τι διαβάζουν.

Διαβάστε ακόμα:

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ, ΡΕ, ΜΑΣ ΤΑ ΣΠΑΣΑΤΕ!...