ΟΙ ΒΙΕΤΓΚΟΓΚ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΦΟΡΕΣΑΝ ΡΟΜΠΑ ΣΤΟΝ... ΡΑΜΠΟ
Ο Σιλβέστερ Σταλόνε είναι στο σινεμά ο Τζων Ράμπο, βετεράνος του Βιετνάμ, ήρωας παρασημοφορημένος των Ειδικών Δυνάμεων με κουνημένο το μυαλό του, αλλά παλληκάρι ασυναγώνιστο, κομάντο σκέτη φονική μηχανή στον ανταρτοπόλεμο. Ειδικότητα στα καμουφλάζ και ξηγιέται τόξο και σουγιά, άμα λάχει στους Βιετκόγκ. ''Ράμπο'' είπανε τον Τάσο Μητρόπουλο, γιατί με τη φανέλα του Ολυμπιακού, περισσότερο από κάθε άλλον σύγχρονο του, παρέπεμπε στην εποχή που η ομάδα κέρδισε το προσωνύμιο ''Θρύλος''. Την εποχή του Μουράτη και του Κοτρίδη, του Μπέμπη και του Δαρίβα.
Ο 62χρονος Τάσος Μητρόπουλος (1957) την περασμένη Κυριακή εμφανίστηκε στο Open και μίλησε για το 1-1 Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού. Διέπραξε... έγκλημα ο ψηλός ''Ράμπο'' για τους Βιετκόγκ του Ολυμπιακού και τους Ερυθρούς Χμερ. Αυτοί είναι οι κομουνιστές αντάρτες που πολέμησαν τους Αμερικάνους λοκατζήδες στις ζούγκλες της Καμπότζης. Ε, αφού πήγε στο κανάλι του εχθρού Ιβάν Σαββίδη, ο ''Ράμπο'' έγινε ρόμπα.
Είμαστε ακόμα στις σπηλιές. Η ''άλλη'' ομάδα δεν είναι απλά η αντίπαλος στο πράσινο χορτάρι. Είναι εχθρός. Είναι... άλλη ιδεολογία, καμιά σχέση με τη δική μας... θρησκεία.
Ποδοσφαιρικώς ζούμε ακόμα σε κουφάλες δένδρων και τρεφόμαστε από το κυνήγι αγρίων ζώων, που τα τρώμε ωμά. Με τις τρίχωμα τους. Ποιο ποδόσφαιρο, δεν υπάρχει κανένα ποδόσφαιρο, υπάρχει μόνο η ομαδάρα μας. Κι εμείς δεν είμαστε οπαδοί, πιστοί είμαστε, έτοιμοι να υπερασπιστούμε τα όσια και ιερά της ιδέας μας από τους εχθρούς, όσους θέλουν το κακό της ομαδάρας μας. Εδώ τραβάμε καζανάκι.
Διαβάστε ακόμα: