ΚΑΤΑΡΓΗΣΤΕ ΤΟ ΑΣΥΛΟ ΚΑΙ ΚΛΕΙΣΤΕ ΜΑΣ ΣΕ ΑΣΥΛΟ

Αυτό που σιχαινόμαστε στο νευρικό γείτονα Τούρκο, το προσκυνούμε ως ιδεολόγημα γιατί το «πας μη Έλλην βάρβαρος» από βάρβαρα φύλα γεννήθηκε, όσο και να ψάχνουμε με αγωνία να ντύσουμε την απλή καταγωγή μας με άμφια και άσπρα άλογα στην Αγία Σοφία για να κλείσουμε το τραύμα της γέννησης στο πουθενά και από τον κανένα.

Λες και την ώρα του οργασμού ο άνθρωπος συνομιλεί με αριθμούς και αγωνία αν θα γεννήσει έναν Έλληνα ακόμα για να αυξήσει τον πληθυσμό! Οι αγροτικές κοινωνίες είχαν ανάγκη χέρια και έκαναν παιδιά γιατί ήταν πιο χρήσιμα από τα βόδια ˙ σε κάποιες περιπτώσεις βέβαια προτιμούσαν να χαθεί το παιδί και να ζήσει το βόδι που θα βοηθούσε και τους ίδιους να ζήσουν.

Η ιστορία του ανθρώπου είναι η ανάγκη του για επιβίωση και όχι η λατρεία των συμβόλων που είναι χρήσιμη για τον εξορθολογισμό του φόβου του αγνώστου αλλά κυρίως του θανάτου που καραδοκεί ακάλεστος, τρυφερός και ανεξιχνίαστος. Σε στιγμές ιδιοφυείς ο ανθρώπινος νους σχεδίασε σε σπηλιές ένα ζώο και αυτό τον ξεχώρισε από τα άλλα ζώα γιατί μετρίασε τον πόνο της απώλειας και ύμνησε τον θάνατο με τέχνη και τελετουργίες που τον έκαναν ασφαλώς πιο ευφυή αλλά όχι πιο καλό και εδώ θα συμφωνήσω με την κοινοτοπία πως πιο άγριο ζώο από τον άνθρωπο δεν υπάρχει.

Η βία που κουβαλά στα γονίδια του δεν τον βοηθά να επιβιώσει, αλλά να σκοτώσει και να απολαύσει τον θάνατο των άλλων ˙ ο ανθρωπίδης σκοτώνει όχι για να τραφεί, αλλά για να απολαύσει τη βία που μοιάζει με οργασμό ερωτικό: δεστε τα Κολοσσαία της Ρώμης αλλά και τα σύγχρονα στα γήπεδα, όπου η βία των αθλητών ονομάζεται εύηχα και τέχνη και ταλέντο και ομαδικός οργασμός.

Οι χουλιγκάνοι των γηπέδων είναι οπαδοί και πολίτες, ενώ οι θυμωμένοι νεολαίοι αναρχικοί και μπαχαλάκηδες, χασίσι υπάρχει μόνο στα Εξάρχεια ενώ στα αστικά φρενοκομεία υπάρχει μόνο τσάι και συμπάθεια. Έκπληκτοι οι υγιείς νευρωτικοί και ανοργασμικοί νεοέλληνες μύρισαν χασίσι στο Μαξίμου. Αναρωτιέμαι αν έχουν παιδιά, αφού όλοι οι παροικούντες γνωρίζουν πως οι πιο καλές πιάτσες πώλησης είναι τα σχολεία όπου φοιτούν οι αθώοι απόγονοί τους.

Αυτοί οι ανέραστοι ανακριτές του «Πύργου» του Κάφκα θέλουν να τρομοκρατήσουν τις ιδέες για να μας κλείσουν σε άσυλα, όπως στο μεσαίωνα έκλειναν τις γυναίκες που είχαν οργασμό (M. Foucault «Η Ιστορία της Τρέλας»). Στο Μάη του ‘68 (ναι, υπάρχει και αυτός) μαζί με τους φοιτητές κατέβηκαν τα μεγάλα μυαλά τότε στα πεζοδρόμια και όταν οι αρχές της τάξης και του νόμου ζήτησαν από το de Gaulle να συλλάβουν τον φιλόσοφο Sartre, αυτός ο δεξιός πλην σοφός άνθρωπος είπε πως ένα Ροβεσπιέρο δε μπορεί να τον συλλάβεις ποτέ. Γι’ αυτό φύλακες της νομιμότητας ούτε το άσυλο μπορείτε να συλλάβετε, γιατί είναι η ιδέα πίσω από τον άνθρωπο που έχει σημασία και όχι ο ίδιος ο άνθρωπος. Να’ στε σίγουροι πως εσείς θα μείνετε σε άσυλο, νευρωτικοί, ανερωτικοί και στερημένοι, φοβισμένα ανθρωπάκια μέσα στα άσυλα της ερήμου των ιδεών που δεν είχατε ποτέ με το μέρος σας, γιατί οι ιδέες, οι σκέψεις και οι επαναστάσεις δεν φυλακίζονται, όπως και η φαντασία που προϋπήρξε ως ορμική επιθυμία για να συλληφθεί το είδος σας στην κρεβατοκάμαρα, όπου ο μπαμπάς και η μαμά έβγαζαν τα μάτια τους. Εκτός κι αν η πολλή πίστη στα θεία σας κάνει να νομίζετε ότι γεννηθήκατε από την άμωμη σύλληψη της Παναγίας!

Ναι σύντροφοι της τάξης και του νόμου, σε άσυλα έκλειναν τους τρελούς, τις γυναίκες και κάποτε τους φτωχούς. Μετά δόξα τω θεώ βρέθηκε αυτή η μεγάλη ήπειρος (Αμερική) και έτσι έκλεισαν τα άσυλα της Ευρώπης, ενώ λίγο αργότερα έκαναν άσυλο μια άλλη ήπειρο, την Αυστραλία ώστε να μείνουν στα καθωσπρέπει οικογενειακά άσυλα οι εθελοντικά φυλακισμένοι με τα ιερά δεσμά του γάμου, μέχρι να τους απελευθερώσει ο θάνατος με τα επιτάφια άσματα.

Σήμερα θα κλείσουν σαν θεσμό το πανεπιστημιακό άσυλο, γιατί την ιδέα και τις ιδέες δε μπορούν να τις κλείσουν πουθενά, και θα ξυπνούν τα βράδια σαν εφιάλτες, σαν κακά όνειρα ότι κάποιοι νέοι που τους έλεγαν αλήτες, με το σταυρουδάκι στο λαιμό θα προσπαθούν να γυρίσουν τον ήλιο κι ας θέλει δουλειά πολλή!