ΜΕ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΟΥΣ, ΚΥΡΑ ΤΟΥΣ ΤΟ... ΚΑΝΑΛΙ

Περιουσία του δημοσίου είναι οι τηλεοπτικές συχνότητες, και οι ραδιοφωνικές. Δεν ανήκουν, δηλαδή, σε κανέναν ιδιώτη, και όποιος επιχειρηματίας ήθελε κανάλι χρειάστηκε να αγοράσει ή να ενοικιάσει για το άλφα ή βήτα διάστημα την άδεια λειτουργίας του μέσου. Με μια άλλη κουβέντα, με τα φράγκα του ο έτσι εφοπλιστής ή βιομήχανος παίρνει νόμιμα εξουσία στα χέρια του.

Τρεις, λέει, είναι οι εξουσίες. Η πολιτική, η δικαιοσύνη και η αστυνομία. Να γελάσω! Να καγχάσω ξύνοντας τα. Η λεγόμενη τέταρτη εξουσία, ο τύπος, είναι η πρώτη εξουσία σήμερα. Δεν νομοθετεί, δεν δικάζει, δεν συλλαμβάνει, αλλά επί της ουσίας είναι υπεράνω των τριών κρατικών εξουσιών.

Δικαστήρια η κυβέρνηση δεν πουλάει, π.χ. τον Άρειο Πάγο, το Συμβούλιο της Επικρατείας, κάποιο εφετείο κ.α. Ούτε αστυνομικά τμήματα βγάζει στο σφυρί η κυβέρνηση. Ούτε παραχωρεί π.χ. στον Βαρδινογιάννη και τον Λάτση το δικαίωμα να νομοθετεί 5-6 νόμους για το άλφα και το βήτα θέμα. Αυτά είναι υπευθυνότητα των εκλεγμένων πολιτικών.

Να το πω αλλοιώς. Ρώτα έναν διαπλεκόμενο επιχειρηματία ''Τι από τα δυο προτιμάς, να κάνεις παιχνίδι με δικό σου κανάλι ή το κράτος να σου παραχωρήσει το δικαίωμα να αναλάβεις την αστυνομική προστασία της χώρας είτε από τους ληστές, είτε από τους εμπόρους ναρκωτικών; Ένα κανάλι ή να διαχειρίζεσαι είτε τις φυλακές, είτε τα ορφανοτροφεία της Ελλάδος. Ένα κανάλι ή να έχεις το δικαίωμα να αποφασίζεις το νέο νόμο για τούτο και το άλλο ζήτημα.

Για το κανάλι ψοφάνε, ρε. Και το αποκτούν με την άδεια του κράτους για πάρτη τους οι κύριοι καναλάρχες. Με το κανάλι, δηλαδή με τα λεφτά τους, έχουν λόγο και στη «ψυχαγωγία» του λαού και στον επηρεασμό του.

Διαβάστε ακόμα:

ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΨΑΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΕΑΣ...