ΝΕΚΡΗ ΦΥΣΗ ΟΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ… ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ

 

Ολυμπιακοί αγώνες. Τι είναι αυτό, για να κάνουμε ταμείο. Ένα θέαμα. Ζωντανό, αληθινό και ανθρώπινο. Γιατί είναι γεμάτο με συναισθήματα ανθρώπινα. Αφρικανός ή Ευρωπαίος, άντρας ή γυναίκα, κάθε ηλικίας, αντιδρούν στη στιγμή το ίδιο. Θα ξεσπάσουν αυθόρμητα στην επιτυχία και την αποτυχία ή ατυχία. Λες είναι ο ίδιος άνθρωπος. Ο αιώνιος άνθρωπος.

Το θέαμα των ολυμπιακών, αλλά και των κάθε αγώνων υψηλού επιπέδου το παρακολουθούν άσχετοι. Κυρίως άσχετοι με τον αθλητισμό είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι τηλεθεατές. Αυτό που τους τραβάει είναι το ίδιο κίνητρο κάθε θεάματος. Να εισπράξουν συγκίνηση. Να βιώσουν τα συναισθήματα που προκαλεί ο συναγωνισμός, η κόντρα, η διεκδίκηση για τη νίκη και σε αθλήματα άγνωστα στον τηλεθεατή.

Άσχετοι, το ίδιο άσχετοι, εντελώς άσχετοι με το αντικείμενο που περιγράφουν στην τηλεόραση είναι οι εδώ και χρόνια ειδικοί στο αντικείμενο επαγγελματίες δημοσιογράφοι. Τόσο άσχετοι που δεν βλέπουν μπροστά τους κανένα άθλημα και κανένα αθλητή. Παρλάρουν μόνο στατιστικά δεδομένα είτε βρίσκονται στο στάδιο για αγώνισμα στίβου, είτε σε σάλα αναμέτρησης στο βόλεϋ, είτε στο κολυμβητήριο και το κωπηλατοδρόμιο.

Τρέχουν οι αθλητές π.χ. στα 1500 μ. ή πηδάνε με το κοντάρι. Για τον επαγγελματία δεν υπάρχει τίποτα άλλο παρά να… ενημερώσει τους άσχετους και δικαιολογημένα εντελώς αδιάφορους τηλεθεατές ότι ο τάδε έχει τον καλύτερο χρόνο, ο δείνα είχε κερδίσει στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, ο άλλος συμμετέχει για δεύτερη φορά σε ολυμπιακούς κλπ κλπ. Δεν έχει να μας πει τίποτα, μα τίποτα για την ιδιαιτερότητα του αγωνίσματος, και σαλιαρίζει… πληροφορίες αδιάφορες για αθλητές που για πρώτη φορά βλέπει ο τηλεθεατής.

Ακούστηκε η πιστολιά, οι αθλητές ξεκίνησαν και ο δημοσιογράφος της τηλεόρασης μας λέει τώρα προηγείται ο τάδε, μένει πίσω ο δείνα, δυο στροφές ακόμα, να δούμε τι θα γίνει… Ούτε μια ατάκα σχετική με την κούρσα, στα 5.000 ή στα 3.000 μ. να μυήσει τον τηλεθεατή στη γοητεία και τις δυσκολίες κάθε αγωνίσματος. Το ίδιο κι αν η περιγραφή αφορά τη σφύρα ή το ακόντιο, ο δημοσιογράφος βλέπει μπροστά του μόνο σκιές, φιγούρες καρτουνίστικες, και μας λέει τόσο έριξε ο Πολωνός, τόσο ο Ουκρανός και ο Νορβηγός.  

Διαβαστε ακομα:

ΚΛΩΤΣΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΖΥΓΟ, ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΤΗΝ ΚΟΥΝΙΑ