Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΚΑΙ Η... ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ

 

Διαβάστε, λέει, τους τίτλους, τα πρωτοσέλιδα των αυριανών εφημερίδων. Αυτό που σου λένε είναι  τρέξτε, να προλάβετε, να αγοράσετε ληγμένα τρόφιμα από το σούπερμάρκετ. Έτσι έκατσε η δουλειά με τις φυλλάδες. Έτσι ήταν πάντα, δηλαδή. Από την προηγούμενη ημέρα ήταν έτοιμη να μοιραστεί η εφημερίδα στα σημεία πωλήσεως.

Εφημερίδα δεν ήταν ποτέ τα νέα της ημέρας. Ήταν τα νέα της χθεσινής ημέρας. Τα νέα τρέχουν, όμως η εφημερίδα πουλάει τα “σταματημένα” νέα, τα φρεναρισμένα, διότι πρακτικά είναι αδύνατο να ακολουθήσει τις εξελίξεις ενός γεγονότος. Θα επανέλθει την άλλη ημέρα, αλλά πάλι η ενημέρωση είναι καθυστερημένη, περιορίζεται στα χθεσινά νέα.

Η εφημερίδα έχει ξεπεραστεί σήμερα, στην εποχή του ιντερνέτ. Των μέσων κοινωνικής, λέει, δικτύωσης. Όπου οι αναγνώστες δεν αντιμετωπίζονται σαν αγοραστές αλλά ως ψηφιακοί φίλοι και... κριτικοί και σχολιαστές.
Όχι, ρε. Η εφημερίδα δεν θα πεθάνει ποτέ. Είτε εκείνη που την πιάνεις στα χέρια σου, είτε την άλλη που την χαίρεσαι στην οθόνη του υπολογιστή. Μιλάω για την αληθινή εφημερίδα, όχι την μαϊμού, όχι αυτή την προχειρότητα, αυτό το σκουπιδαριό των ιστοσελίδων.
Αυτό που συνέβαινε, και συνεχίζει να συμβαίνει στη διαδικασία έκδοσης μιας ζωντανής εφημερίδας μέχρι να φθάσει στο περίπτερο δεν έχει καμιά σχέση με τα site και την κατάργηση κάθε έννοια δημοσιογραφίας. Δίπλα στην είδηση π.χ. του θανάτου ενός πολύ σημαντικού ατόμου θα διαβάσεις για μια ανύπαρκτη γάμα εθνικής μοντέλα διότι έχασε τη θεία της. Δίπλα στην είδηση της συνάντησης δύο αρχηγών κρατών θα φας στη μάπα σε ποια μαγαζιά έκανε shopping μια δέλτα εθνικής τραγουδίστρια.

Η εφημερίδα δεν θα πεθάνει επειδή θα επανέλθει. Έχει ήδη επανέλθει στο εξωτερικό διαδικτυακά πιο δυναμικά. Άλλο απευθύνομαι σε 50.000 αναγνώστες, ακόμα και σε 500.000, κι άλλο σε πέντε και δέκα εκατομμύρια χρήστες. Πλατύτερο κοινό, περισσότερα έσοδα από διαφήμιση, και κυρίως νέα φρέσκα, φρεσκότατα. Μόλις βγήκαν από το δίχτυ. 

Διαβαστε ακομα:

ΝΤΑΒΑΤΖΗΔΕΣ ΚΑΝΑΛΑΡΧΕΣ, ΤΣΑΤΣΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ