Γεννηθηκε και πεθανε μεσ’ την Ανοιξη

Σε όλους όσους ακούν λαϊκά, ο Μητροπάνος είναι μέσα στους πρώτους. Γνήσια λαϊκή φωνή που συγκινεί πολύ μεγάλο μέρος ακροατών. Και όχι μόνο τους λαϊκούς εδώ που τα λέμε. Τον παραδέχονται και οι ροκάδες και οι έντεχνοι. Γιατί, εκτός από την φωνή και τα τραγούδια, ο Δημήτρης ήταν ίσιος άνθρωπος. Ντόμπρος, ειλικρινής, ξηγημένος και φίλος.

Πέρασαν ήδη 10 χρόνια από τον θάνατο του κι’ ακόμα δεν μπορούμε να πιστέψουμε πως δεν βρίσκεται κοντά μας. Τον γνώρισα πριν 40 και κάτι χρόνια όταν πρωτομπήκα στην δισκογραφία και αμέσως συμπάθησε ο ένας τον άλλο. Ήταν και λες και γνωριζόμασταν χρόνια. Παρ’ όλο που είχε την εικόνα του βαρύ, του σοβαρού και του λιγομίλητου, με ανθρώπους που αγαπούσε και εμπιστευόταν είχε πολύ πλάκα.

Θα σας δώσω ένα παράδειγμα που λέει πολλά για τον χαρακτήρα του. Χρόνια μετά από την γνωριμία μας, όταν είχα φύγει πια από την δισκογραφία, έκανα μια τηλεοπτική εκπομπή στο Alter και εκείνη την εποχή μόλις είχε βγάλει το δίσκο με τον Κορκολή αλλά είχε και τα προβλήματα υγείας που τον ταλαιπωρούσαν. Κανονίζουμε να έρθουν και οι δυο τους και να κάνουμε συνέντευξη & αφιέρωμα στο δίσκο. Την ημέρα της μαγνητοσκόπησης – χιόνιζε θυμάμαι – μου τηλεφωνεί ο Κορκολής και μου λέει ότι ο Δημήτρης μπήκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο. Σοκ. Τελικά κάναμε την εκπομπή μόνοι μας χωρίς τον Δημήτρη.

Μετά από κάνα-δυο χρόνια πάω να τον δω στην Ιερά οδό που τραγουδούσε και βέβαια πήγα και στο καμαρίνι. Αγκαλιές, φιλιά, γέλια και μου λέει: “Σου χρωστάω μια εκπομπή”. Έμεινα να τον κοιτάζω σαν χαζός. Το θυμόταν.

Συνεχίσαμε την κουβέντα και κάποια στιγμή η Βένια - η γυναίκα του (οι τρεις είμασταν στο καμαρίνι) - του λέει ν’ αρχίζει να ετοιμάζεται για να βγει για το δεύτερο πρόγραμμα. Σηκώθηκα να φύγω. “Που πας”, μου λέει. “Να σ’ αφήσω να ετοιμαστείς” του απαντάω, “και τι, θα σε ντραπώ να με δεις με το σώβρακο; Κάτσε κάτω ρε μαλάκα”.

Ο Δημήτρης Μητροπάνος γεννήθηκε στην Αγία Μονή, μια συνοικία των Τρικάλων - από την οποία καταγόταν η μητέρα του - στις 2 Απριλίου του 1948. Οικογένεια αριστερών πεποιθήσεων, στιγματισμένη και κυνηγημένη. Μεγάλωσε χωρίς τον πατέρα του, τον οποίο γνώρισε στα 29 του χρόνια. Μέχρι τα 16 του νόμιζε πως είχε σκοτωθεί στον Εμφύλιο Πόλεμο, εκείνος όμως επειδή ήταν επικηρυγμένος το είχε σκάσει στην Ρουμανία.