ΜΑΣ ΕΠΝΙΞΑΝ ΟΙ ΒΑΡΕΤΟΙ ΣΠΟΡΤΚΑΣΤΕΡ
11/12/2022
•
Τελικά μας έχει κάτσει σχολή άχρωμων και παντελώς βαρετών σπορτκάστερ στην Ελλάδα. Όχι, βέβαια, πως είχαμε ποτέ κλασάτους ποδοσφαιρικούς τηλεσχολιαστές, αν εξαιρέσει κανείς τον Ζανώ. Τον Γιάννη Διακογιάννη. Το πράμα, όμως, έχει παραγίνει με τα νέα παιδιά, που τα κανάλια τους ρίχνουν στο κενό από τα παράθυρα. Κάποιος τους έχει πει ότι η ακατάσχετη χρήση των αριθμών είναι... επιβεβλημένη. Κανείς δεν τους έχει επισημάνει πως τα λεγόμενα από τους Αγγλους key stats δεν συνιστούν τηλεοπτικό προϊόν, παρά μόνο για ανάλυση και μετά το τέλος του ημιχρόνου ή του αγώνα.
Εκτός αυτού, οι νέοι σπορτκάστερ προσπαθούν να παρλάρουν με περισσότερες των συμβατικών ποδοσφαιρικών λέξεων, χωρίς στο σπηκάζ να πιάνουν ρυθμό. Τι σημαίνει ρυθμός; Πρόκληση συναισθημάτων. Δεν ξέρουν και να ιντριγκάρουν με λίγη θεατρικότητα.
Είναι και η προβληματική ηχοληψία. Δίνουν καμπάνα τον σπήκερ και ελάχιστα την ατμόσφαιρα του γηπέδου, τον λεγόμενο ''χώρο. Αυτό δεν βοηθάει ώστε να πειστεί ο θεατής πως αυτός που του μεταδίδει τις εικόνες, τις βιώνει έντονα, ως ένας αυτόπτης και αυτήκοος μάρτυρας.
Ένα άλλο στοιχείο είναι η χρήση όρων όπως overlap, transition ή ακόμα και ανάλυση συστημάτων από ανθρώπους που έχουν μικρότερες γνώσεις σ' αυτό το επίπεδο από εκατοντάδες χιλιάδες τηλεθεατών τους. Γκέλα κι αυτή.
Σπηκάρει αγγλικό πρωτάθλημα και δεν απαιτώ ο επαγγελματίας να γνωρίζει τον Νόελ Γκάλαχερ των Oasis παρ' ότι είναι ένας οπαδός τοτέμ της Μάντσεστερ Σίτυ. Ή τεράστιο τραγούδι Hey Jude των Beatles όταν ακούγεται στο ημίχρονο αν και είναι στην κορυφή των charts σε όλες τις εποχές.
Τελικά. Είμαι σπιτάκι μου, παρακολουθώ το έργο στο γήπεδο από την τηλεόραση και γουστάρω ο σπήκερ να με κάνει να αισθανθώ πιο κοντά στο ματς. Δεν με ενδιαφέρει να διδαχθώ άχρηστες ή αμφιβόλου ακρίβειας και σημασίας πληροφορίες.
Το τελευταίο. Στο φινάλε του αγώνα ο άχρωμος σπήκερ αισθάνεται πως έχει κάνει επική μετάδοση. Έτσι δεν βελτιώνεται ο τύπος. Τι, δηλαδή; Να γίνει ακόμα... καλύτερος!
Διαβαστε ακομα: