ΑΠΡΟΣΚΛΗΤΟΙ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΟΥΝ ΤΟ ΞΥΛΟ

 
Ποτέ δεν το κατάλαβα και ποτέ δεν το χώνεψα. Δεν συμφωνώ, δηλαδή, με την φασιστική αντίληψη ότι δικαίωμα κριτικής έχει μόνο ο αναγνώστης. Ο δημοσιογράφος είναι μόνο για να τα ακούει. Και όχι μόνο! Να δέχεται τα σχόλια του καθένα, ας είναι και γελοίος, και καραγκιόζης ο σχολιαστής. Όχι, κύριε, δεν πάει έτσι.
Μπαίνεις στο δικό μου site, κύριε, και με σχολιάζεις; Είσαι προσκεκλημένος, δεν νομίζω. Με νταηλήκι μπουκάρεις στο σπίτι μου μέσα και να μου κάνεις υποδείξει. Κατ' αρχάς δεν είσαι υποχρεωμένος να συμφωνείς μαζί μου. Της πλάκας θα ήμουνα να έχω αυτή την απαίτηση. Από άτομα, μάλιστα, που δεν τα κάνω κέφι. Κι όχι μόνο επειδή έχουμε διαφορετική σκέψη. 
Πάρε δρόμο, λοιπόν. Δεν με ξέρεις, δεν σ' ενδιαφέρει να με μάθεις, ούτε εγώ σε γουστάρω. Στα τσακίδια. Ξένος χώρος για σένα ο δικός μου. Δεν έχεις καμιά σχέση και μ' όσους διαβάζουν τη σελίδα μου. Κατόπιν τούτου ποιο είναι το νόημα να θες να αφήσεις το πάτημα σου; Κάνε μας τη χάρη, λοιπόν.

Θα μου πεις ότι έχω άδικο. Όπως εγώ κρίνω την ομάδα σου, την εκτεθειμένη στη δημοσιότητα, έτσι κι εσύ ο αποδυτηριάκιας είσαι ένα μέσο ανοικτό. Λάθος! Είσαι λάθος. Ο αποδυτηριάκιας, κύριε, είναι κλειστό κλαμπ, με μέλη που τον έχουν αποδεχθεί, απλά για τεχνικούς λόγους δεν μπορεί να τοποθετήσει face-control. Ενώ η ομάδα σου δεν είναι στοά, κάποια κλειστή λέσχη, αλλά συμμετέχει σε πρωτάθλημα και απευθύνεται και σε τρίτους, σε ουδέτερους, όχι μονάχα στους οπαδούς της.

Έλα! Δεν μιλάω σοβαρά. Ρίχνε τα, ρε, όποτε σου βγαίνει, στον αποδυτηριάκια. Αυτός αντέχει. Εσύ ο οπαδός δεν αντέχεις το ξύλο, την κριτική του αποδυτηριάκια.

Διαβαστε ακομα:

ΠΕΟΘΗΛΑΣΜΟ, ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ, ΤΟ 'ΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ Ο ΠΕΛΑΤΗΣ